éin Volk, éin Reich, éin Rasse
De eerste bijeenkomst van de Pan Europese Beweging die in 1922 in Wenen bijeen kwam en die door 6.000 mensen bezocht werd, had als einddoel een Een Wereld Regering. Het zal mogelijk weinigen verbazen dat het podium van de Pan Europese conferentie gesierd werd door portretten van o.a. Napoleon Bonaparte, Immanuel Kant en Friedrich Nietzsche, de intellectuele voorlopers en verdedigers van de ideeën van de wereldrepubliek en-of van een Verenigd Europa.
Door Fré Morel – Vasthoudend, volhardend met open geest, niet links of rechts, maar VRIJ-denkend
De financiering van deze massabijeenkomst werd verzorgd door het bankiershuis Warburg, een oud Venetiaans bankiersgeslacht dat deze wereldfederatieve gedachte een warm hart toedroeg en 60.000 goudmark ter beschikking stelde. Max Warburg zou overigens één van de belangrijkste financiële grootheden zijn die de opkomst van Hitler en de NSDAP mogelijk maakte.
De oprichter van deze Pan Europese Beweging was Graaf Richard Nikolaus Coudenhove-Kalergi, vrijmetselaar en wereldfederalist. Navolgend als tussenspel volgen enkele verbanden die gelegd kunnen worden. In 1922 verscheen bij Verlag der Neue Geist in Leipzig van de hand van Coudenhove-Kalergi het boek Adel met daarin praktische voorstellen om te komen tot wereldvrede onder controle van een door hem beschreven superras. Hem stond een nieuw Europees eenheidsrijk voor ogen met een doelgericht gekweekte Eurasisch-Negroïde wensbevolking en was van mening dat een (één-)wereldrepubliek naar model van het Romeinse Rijk dé vredebrengende oplossing zou zijn voor alle oorlogen:
“This eternal war can end only with the constitution of a world republic… The only way left to save the peace seems to be a politic of paeceful strength, on the model of the Roman Empire, that succeeded in having the longest period of peace in the west thanks to the supremacy of his legions.”
Today’s races and classes will gradually disappear owing to the vanishing of space, time, and prejudice. The Eurasian-Negroid race of the future, similar in its appearance to the Ancient Egyptians, will replace the diversity of peoples with a diversity of individuals
In 1925 verscheen Praktischer Idealismus, een boek waarin de inhoud van Adel opgenomen en aangevuld was met een aantal hoofdstukken. Naar mening van Coudenhove-Kalergi zou vrede, vrijheid en voorspoed gegarandeerd worden als deze superstaat onder controle stond van een Qualitätsrasse. In zijn boek Adel beschreef hij hen als “geistigen Führerrasse Europas, dem Judentum.”
Het jodendom was in zijn ogen bij uitstek geschikt voor een Herrenrasse omdat zij over het betere bloed beschikten “das Judentum ist der Schoß, aus dem ein neuer, geistiger Adel Europas hervorgeht; der Kern, um den sich ein neuer, geistiger Adel gruppiert. Eine geistig-urbane Herrenrasse”. Wat betreft dit nieuw gefokte aristocratische ras, daarover wist de Leeuwarder Courant van 24 februari 1931 te melden dat met name in Oostenrijk en Hongarije het bloed van de oude feudale adel zich met succes en in toenemende mate met de Joodse intelligentie vermengde.
Naast de vorst van Liechtenstein die zich met de Joodse barones Elisabeth von Gutmann had verbonden werd met name ook graaf Adrás Bethlen genoemd als rasverdelaar. Het betreffende artikel ging wat uitgebreider in op de oude Hongaarse adel en en nieuwe geldadel en werd het artikel besloten met de woorden dat “het ideaal van graaf Coudenhove in Hongarije op de beste weg is verwezenlijkt te worden”. Volgens Coudenhove-Kalergi was de totstandkoming van een Herrenrasse niets anders als een logisch gevolg van onderdrukking en vervolging omdat onder “vielfach erschwerten Lebensbedingungen alle Juden zugrunde” gegaan waren “die nicht geschickt, klug und erfinderisch genug waren, den Daseinskampf in dieser schwierigsten Form zu bestehen”.
“Nur den edelsten Männern wird die Verbindung mit den edelsten Frauen freistehen und umgekehrt – die Minderwertigen werden sich mit den Minderwertigen zufrieden geben müssen. Dann wird die erotische Lebensform der Minderwertigen und Mittelmäßigen Freie Liebe sein, der Auserwählten: Freie Ehe. So wird der neue Zuchtadel der Zukunft nicht hervorgehen aus den künstlichen Normen menschlicher Kastenbildung, sondern aus den göttlichen Gesetzen erotischer Eugenik.”
Coudenhove-Kalergi was een aanhanger van het zionisme, evenals zijn vader die zichzelf tot de intieme vriendenkring van Theodor Herzl mocht rekenen. Coudenhove-Kalergi was ook nauw betrokken bij het voorontwerp van de vlag die later de vlag voor de Europese Unie zou worden. Arsène Heitz tekende uiteindelijk voor het definitieve ontwerp, een cirkel met twaalf gele sterren op een blauwe ondergrond, uitgevoerd door de Belg Paul Michel Gabriel Lévy. Coudenhove-Kalergi, de peetvader van de Europese Unie, bleek een inspirerende grootheid. Clearence Kirschmann Streit (een van de leden van de Amerikaanse onderhandelingsdelegatie in Parijs, 1919) baseerde op het werk van Coudenhove-Kalergi zijn epos Union Now dat in 1938 uitgebracht werd met daarin (hoe verrassend) de blauwdruk voor een nieuwe wereldorde in de vorm van een federatie van alle wereldstaten.
The Case for Federal Union van W.B. Curry was een ander, vergelijkbaar werk, een in 1939 gepubliceerd boek en gebaseerd op het werk van Streit en Coudenhove-Kalergi. De éénheidsgedachte vond o.a. in de Tweede Wereldoorlog royale Amerikaanse ondersteuning in de vorm van het Committee to defend America by Aiding the Allies, (CDAAA) opgericht door de Amerikaanse journalist William Allen White. Net als Streit maakt ook White deel uit van de Amerikaanse onderhandelingsdelegatie in Parijs in 1919 en was hij een fervent aanhanger van de Volkenbond politiek van Woodrow Wilson.
Het CDAAA was een warm voorstander van wapenleveranties en andere soorten van ondersteuning van Engeland en fel gekant tegen de neutraliteitswetten die in 1935, 1936, 1937 en 1939 waren aangenomen. Deze wetten waren het directe resultaat van de uitkomsten van het Nye comité die de betrokkenheid van Amerikaanse banken en (oorlogs-)industrie ondubbelzinnig bewees waarop de Amerikaanse Senaat de wetten aannam en elke toekomstige inmenging verbood. Het CDAAA vond het America First Committee (AFC) tegenover zich dat zich tegen elke oorlogsdeelname verzette. Senator Gerald P. Nye was een van de leden van het AFC.
Het AFC was echter bij lange na niet bij machte de oorlogshaviken te temmen. Medeoprichter van het CDAAA was Frederic René Coudert, van het New Yorkse advocatenkantoor Coudert, die van 1915 tot 1920 in het geheim juridisch adviseur was van de van de Engelse regering. Advocatenkantoor Coudert onderhield nauwe banden met de bankiershuizen Rothschild en J.P. Morgan. Het comité kende ook prominente en invloedrijke leden, zoals de New Yorkse gouverneur Herbert H. Lehman (van het bankiershuis Lehman en Bros) en bankier John Pierpont Morgan, evenals zijn gezicht naar buiten toe Thomas Lamont. Misschien overbodig om te melden dat de aanhangers van het Esperanto, de nieuw gecreëerde eenheidstaal, sympathiseerden met dit comité.