Op welke manier en wanneer ik daar zo in verzeild geraakt was, vroeg ze .. tja, dat was eigenlijk ongemerkt zo gelopen. De trip met een Hanomag bestelbus van een woninginrichter uit de Kanaalstreek naar het Oostblok, vier decennia terug, dat was denkelijk wel een ijkpunt.
Ik stuurde het ding naar en over de DDR-grens, langs VOPO’s, machinegeweren en wachttorens, dwars door de Arbeiders en Boeren Staat naar het – uit delen van het voormalige Duitsland – geknede Polen. Polen, het land onder bestuur van Wojciech Jaruzelski, de generaal die op aandringen van Sovjetleider Leonid Brezjnev het land met harde hand bestuurde omdat er onder Lech Walesa in Gdansk (het vroegere Danzig) onrust en oproer dreigde.
De Hanomag reed het hoofdstuk Solidarnosc binnen, opende de ‘hulplijn’ naar het Oosten, leverde de eerste hulpgoederen af en zo raakten die Hanomaggers ook verzeild in andere daaraan verbonden en parallel lopende zaken, zaken die verband hielden met internationale belangen en belangengroepen, staatsbelangen die veilig gesteld moesten worden en meer van dat soort tralala…
Interessante tijden, zoals een treinreis naar het zuiden, waar een op smaak en voorkeur geselecteerde lieflijke jongedame de coupe instapte, aanpapte, polste, omarmde, verwarmde, viste, uitnodigde en ik alleen maar wat foto’s hoefde te maken… nu, Vor Vierzig Jahren, Blond, James Blond.