Op de vier uiteinden van het Keltische Kruis (die o.a. de vier seizoenen symboliseren) zijn de afbeeldingen aangebracht van de vier evangelisten Mattheus, Markus, Lucas en Johannes zoals deze in de Bijbel zijn opgenomen in het Nieuwe Testament. Mattheus staat op het noorden, afgebeeld als man/engel, Markus op het westen, afgebeeld als leeuw, Lucas op het oosten, afgebeeld als os en Johannes op het zuiden, afgebeeld als een adelaar.
Wanneer precies de koppeling is toegekend tussen dier en evangelist is onduidelijk, wel is de omzetting duidelijk van de planeten tot engelen. Vroeg joods religieuze leiders verbonden de vier evangelisten aan de vier aartsengelen Michaël, Rafaël, Gabriël en Uriël. De eind-benoeming el is een verwijzing naar Goud/God. Op hun beurt waren dit vervormingen van de Zon (Michaël), Venus (Rafaël), Mercurius (Gabriël) en Jupiter (Uriël). Nadien werden de vier aartsengelen vervormd tot de vier grote profeten Isaiah, Jeremiah, Ezekiel en Daniel. De overige drie planeten werden hervormd tot Hanaël (Mars), Zadkiël (Jupiter) en Samaël (Saturnus). In de islam staat Samaël/Saturnus bekend als de afvallige engel Sjejtan, Satan, is aartsengel Michaël bekend als Mika’il, Rafaël onder de naam Israfil en Gabriël als Djibriël. In de geesteswetenschap van Rudolf Steiner is Gabriël de kerstengel, Rafaël de paasengel, Uriël de engel die vooral rond Sint-Jan (mid-zomer) actief is en Michaël vooral aan het begin van de herfsttijd werkt, zo rond 29 september. In het kleurenpalet staat de Zon gelijk aan Goud, Venus aan Violet, Mercurius aan Geel en Aarde aan Zilver.