Aan het einde van de middag lijkt de Langste winkelstraat van het Oost-Groninger Koopmansstadje bijna uitgestorven. Het is alsof we door het decor van een of andere bizarre film wandelen. Verlaten straten met veel gesloten winkels.
We lopen met zijn drietjes vanaf de rotonde richting het mooie Stadhuis en zijn op weg naar speciaalzaak Mecca waar Esther sinds een jaar de pollepel zwaait.Mama Mecca wordt ze liefkozend genoemd door Elin, een van de twee minimensjes die met me mee door de straat huppelen, het is wel even HAAR knappe mama.
Ze is maar wat trots op haar moeder, ze vind het ZO knap van haar dat ze er zo’n mooie winkel van gemaakt heeft en Elin, de 7-jarige vrolijke flapuit, helpt ook heel graag mee. De door de overheid genomen maatregelen hakken er voor alle burgers behoorlijk in, de complete maatschappelijke ordening zoals wij kennen wordt ermee onderuit gehaald.
Net als alle inwoners van het Oldambt worden ook de Middenstanders geconfronteerd met de beperkingen en voeren ze een ware overlevingsstrijd. Met een dagomzet van enkele tientallen euro’s kunnen de vaste lasten nooit betaald worden, maar met de luiken voor de deuren en het slot erop is de economische ondergang voor veel van de Oost-Groninger Kooplieden een kwestie van tijd.
De steunmaatregelen van de overheid zijn een sissende druppel op een gloeiendhete plaat. Veel Middenstanders hadden het voortijd al knap lastig om nog enigszins rendabel te blijven maar het zijn en blijven echte vechters die er alles aan doen om hun levenswerk en broodwinning in leven te houden.
Het zijn in alle opzichten lastige tijden voor de kleine ondernemers die bijna het onmogelijke moeten presteren om het hoofd boven water te houden en komt het – JUIST NU – aan op creativiteit, vaardigheid en voldoende veerkracht. Met Moed, Geloof en Vertrouwen zoeken ze naar oplossingen, trekken nogmaals de buikriem een paar gaatjes aan en doen alles wat in hun mogelijkheid ligt om hun klanten, hun stad- en streekgenoten, de Oldambtsters, binnen de knellende beperkingen te kunnen bedienen.
Het is een kwestie van Samen deze uitzonderlijke periode te overleven en … de schade zoveel mogelijk te beperken. Maar er zullen gegarandeerd slachtoffers vallen! De kans dat een behoorlijk deel van de ondernemers in het Oost-Groninger Koopmansstadje hun deuren moeten sluiten is groot. We passeren het Backhuys van Dick, de Croissanterie van Dennis, de Speciaalzaak van Harrie, Schoenmaker Schriemer, Broodjeshuis Panini en de Etos voordat we weer binnen de deuren en voor de Pofferttafel staan van Mecca.
Het zijn maar enkele van de ondernemers die WEL open kunnen en mogen zijn en waar de burgers, de Oldambtsters, nog steeds terecht nog kunnen. Hardwerkende ondernemers waar ze meer dan WEL-kom zijn en met open armen ontvangen worden. HUN aankopen zorgen ervoor dat ze het hoofd boven water kunnen houden, HUN aankopen zorgen ervoor dat de Langste winkelstraat van het Oost-Groninger Koopmansstadje in leven blijft en niet zal uitsterven, echt elke euro telt!
Hoe tragisch en ellendig ook, de dood is net als ziekte onlosmakelijk met het leven verbonden. Ziekte en Dood valt niet te ontkennen en wordt ook niet ontkend. Maar.. gelukkig helpt ons natuurlijke afweersysteem om ook deze periode als mens te overleven en heeft 99% van ons aantoonbaar voldoende weerstand.
Hou vast en hou vol. “Houd je hart vol van warmte en liefde in je borst, mens durf te leven”, zoals de Nederlands chansonnier en acteur Ramses Shaffy in de jaren ’60 schreef en zong. Leef, en leef niet alleen online, niet massaal als kudde, maar kom langs bij Dick, bij Dennis , bij Harrie , bij Arjan , bij Esther …. Komeslangsalsjedurft.