Terwijl de met Sint & Pieten volgepakte Spaanse sleepboot haar koers over het Winschoterdiep naar de haven vervolgt, wurmt en wringt de tot fikse file gevormde stoet zich via de Blauwe Knoop over de nu weer gesloten brug naar de Rozenstad.
M’n Zwoele Franse Troela en ik wurmen ons eveneens een weg vooruit en net als we de tweede kronkel na de brug genomen hebben zien we een vreemd vehikel op het fietspad naast ons vooruit snellen.
Even voorbij de Shellpomp weet ik het gevaarte zwaaiend en vriendelijk lachend te onderscheppen en raak ik in gesprek met Olivier, de pedaleur van dienst. Relaxt onderuit hangend in zijn overdekte ligfiets lurkt de 41-jarige Olivier Le Marchand aan een zelfgeknoopte peuk. Terwijl de twee meedravende hondjes hun pootjes even intrekken en rustig naast het pad gaan liggen houdt hij in steenkool-Engels z’n relaas.
In november 2020 startte de uit de Bretagne herkomstige, gescheiden Fransoos zijn tocht in Zuid Portugal en pedaleerde zijn minicampercombi naar het Poolse Stettin. Elke dag trapte hij zijn ca. 500 kg wegende gevaarte zo’n 20 tot 30 km verder en-route en deed zaterdag de 16e november even de Molenstad aan. Medio april-mei 2025 verwacht hij weer thuis & terug te zijn en staat Mongolië als opvolgende bestemming op de agenda van CARADOG-TRAVEL.
Als even later Olivier zijn route weer vervolgt rollen Troela en ik richting centrum waar hippe Pietendreun en Klaasdisco me tegemoet golft als ik Troela voor korte tijd knipperend naast het stadhuis op adem laat komen. Als echte Neppiet lever ik gauw een Mofrikaans pakketje af in de binnenstad en draaf dan snel terug, trap Troela op haar staart en in de achteruit en zwaai in het voorbijgaan nog even naar Klaas… en naar Olivier die me plotsklaps voor de wielen fietst.