Op het Eerste Kwartaal van het raadselrad (dat is de plek waar de klok aangeeft dat het 3 uur is) begint het nieuwe jaarseizoen weer. Het moment is aangebroken om het eeuwenoude lentefeest Ostara te vieren. De nacht en de dag zijn nu even lang, dat is nu in balans. We noemen het ook wel dat ze nu in evenwicht zijn. Vroeger werd hier ook wel Lente-evening tegen gezegd. Alles in de natuur gaat weer aan de slag, het gaat weer her-leven. Vanaf Ostara worden de dagen weer langer. Het Ostarafeest wordt gevierd door het maken van vuurstapels, het eten van eieren, vet en lekkere zoete dingen.
Een ei staat voor nieuw leven, de dooier, het wit en de schaal zijn de drie levensbrengende elementen. De eidooier staat bijvoorbeeld symbool voor de zon. Eiertikken was een oud gebruik. Twee mensen tikken hun gekookte ei tegen dat van de andere tot dat een van de twee barstte. De winnaar kreeg het gebarsten ei van de ander. Het in de grond verstoppen van eieren werd eeuwenlang gedaan als vruchtbaarheidsritueel. Een ander onderdeel hiervan was het kleuren van eieren en beschilderen met oude (wiel)symbolen. De as van de vuren werd over het land gestrooid om het land vruchtbaar te maken.
Ostara is het eerste seizoenfeest van in totaal 4 seizoenfeesten. De andere 3 belangrijke jaar/wielfeesten zijn het (mid)zomerfeest (Litha), het Herfstfeest (Mabon) en het (mid)winterfeest (Yule). Dit eeuwenoude lentefeest is vernoemd naar de Germaanse godin Eostre. De godin van de in het oosten (Osten) opkomende Zon. Als je naar de windrichtingen op het wielkruis kijkt zie je dat het oosten op dezelfde plek staat als de 3 op een klok, namelijk rechts. In de oud Noorse taal wordt met het woord Austr bijvoorbeeld het Oosten bedoeld, in het Duits wordt dit lentefeest Ostern genoemd en gaat terug naar het Oergermaanse woord austrōn, dat op haar beurt nauw verwant is met het Litouwse woord aušrà wat dageraad betekent en is het woordverwant aan het Oudindische woord Usás wat dageraad of voor-jaar betekend. In het Engels wordt dit feest Eastern genoemd.
Ook in de Etruskische, Griekse, Hindoeïstische, Romeinse, Baltische en Slavische mythologie kent men het eeuwenoude en pre-religieuze lentefeest van de opkomende Zon en staan de lentegodinnen bekend onder de navolgende benamingen: Thesan, Eos, Usha, Aurora, Aurine en Oesja. In Nederland kennen we dit eeuwenoude Heidense feest nu als Pasen, het moment dat het ene deel van het seizoen overgaat naar het volgende. Er wordt een natuurlijke grens gepas-seerd, pass-over. In het Engels wordt dit feest ook wel Pass-over genoemd en in het Spaans staat Pasar voor overgaan. In het oosten komt de zon op en vanaf nu wordt de dag langer en ook warmer. Ostara is al eeuwenlang bekend als de ochtend, het midzomerfeest als de middag, het herfstfeest als de avond en het midwinterfeest als middernacht. Op de klok staat dus het getal 3 voor Ostara, 6 voor Litha, 9 voor Mabon en 12 voor Yule.
(foto: Wikipedia – Licensefree)