“Ik vind dat jij daar wel goed in slaagt, daar ben je wel handig in” zegt hij, “lastige en complexe zaken op een begrijpelijke en eenvoudige manier verwoorden en te verduidelijken voor mensen die zich minder of niet in de materie verdiept hebben”.
Op zich vind ik dat een leuke reactie en misschien moet ik dat als een compliment opvatten maar ik doe het vooral voor mezelf, om zelf goed te kunnen begrijpen hoe, wat of waarom iets gebeurt is of gaat gebeuren.
Alles wat geschiedt, is geschied-en-is, elke fractie van een seconde wordt geschiedenis geschreven, maar wat erover geschreven en vastgelegd wordt is eerder politiek correct dan waarheidsgetrouw. Absolute waarheid bestaat niet, de werkelijkheid is een optelsom van alle waarheden en leugens samen. Of het nu gaat over oorlogen, ziektes of pandemieën, in alles is het de leugen die regeert en hoewel mensen het zich gewoonweg niet kunnen voorstellen geldt in alles ’the profit for the few’.
Het is gewoonweg on-denkbaar voor het overgrote deel van de wereldburgers dat vrijwel achter alle wereldomvattende ellende, ziekte en dood enorme (economische) machtsbelangen spelen. Daar worden we als mens niet in geschoold, in dat besef groeien we niet op en berichten daarover worden afgedaan als onzin en idiote bedenksels. Burgers worden door het overgrote deel van de bestuurders die gekozen zijn om juist hun belangen te behartigen stelselmatig belogen en bedrogen.
Wie moeite en tijd neemt en ook buiten google en wikipedia zijn ogen de kost geeft kan tot verrassende inzichten komen. Het kan oorzaken aan het licht brengen, de gevolgen daarvan aantonen en zelfs een idee geven van wat er in de toekomst te verwachten valt. Een citaat van André Malraux (1901-1976) een linkse Franse politicus, kunsthistoricus en auteur vind ik in dit geval wel passend, het komt er op neer dat als je in het boek van de toekomst wilt kijken, je in de pagina’s van het verleden moet bladeren.
Kritisch kijken, dat wel, dus verder dan je neus lang is en geen genoegen nemen met politieke-correctheid en wenselijkheid. Hou in gedachten wie ergens voordeel bij zou kunnen hebben, welke groepen profiteren, wie verdient er aan de dood? De resultaten kunnen iemands wereldbeeld compleet ondersteboven schoffelen, neem bijvoorbeeld de Eerste Wereldoorlog. In de zomer van 1917 was het zeer wel denkbaar dat deze in een gelijkwaardige vrede afgesloten kon worden.
Het Britse Rijk stond op het punt de Duitse vredesvoorstellen te accepteren, maar het waren juist Amerikaanse bankiers die hier geen brood in zagen. Hun belangen, the profit for the few, heeft er voor gezorgd dat de mensenslachting doorzette door Amerikaanse militaire deelname. Winston Churchill, de latere Britse minister-president verklaarde in augustus 1936 in een interview met William Griffin van de New York Enquirer letterlijk:
“America should have minded her own business and stayed out of the World War. If you hadn’t entered the war the Allies would have made peace with Germany in the Spring of 1917. Had we made peace then there would have been no collapse in Russia followed by Communism, no breakdown in Italy followed by Fascism, and Germany would not have signed the Versailles Treaty, which has enthroned Nazism in Germany. If America had stayed out of the war, all these ‘isms’ wouldn’t today be sweeping the continent of Europe and breaking down parliamentary government – and if England had made peace early in 1917, it would have saved over one million British, French, American, and other lives.”
Al meteen na de Amerikaanse deelname aan de Eerste Wereldoorlog in april 1917 gonsde het van de geruchten dat het juist de bankiers en de industriëlen geweest waren die ervoor gezorgd hadden dat Amerika niet neutraal langs de kant was blijven staan. De Amerikaanse burgers waren fél tegen inmenging, nauwelijks 5% was vóór actieve militaire deelname aan de Europese Oorlog.
Onder voorzitterschap van Gerald Prentice Nye, de 42-jarige Republikeinse Senator uit North Dakota, werd het Senate Munitions Investigating Committee (SMIC) gevormd (dat al snel als het Nye-comité bekend zou raken), dat zich bezig hield met de machinaties die voorafgegaan waren aan de Amerikaanse oorlogsdeelname. De belastende informatie stapelde zich op. Onder andere het telegram van de Amerikaanse ambassadeur in Engeland Walter Hines Page van 5 maart 1917 kwam boven water. In dat telegram riep hij president Wilson op om Amerika uit economische motieven aan de strijd te laten deelnemen.
De Amerikaanse deelname was voor een kleine toplaag enorm profijtelijk en voor miljoenen wereldburgers dodelijk. Het zou ervoor zorgen dat alleen al in het jaar 1917 meer dan 18.000 nieuwe Amerikaanse miljonairs geboren werden. Het militair-industrieel complex verrijkte zich enorm en bankiers als John Pierpont Morgan en vele farmaceutische industriëlen verwierven zich enorme macht, macht die alleen maar vergroot en toegenomen is tot ongekende hoogte. Hun geschiedenis is met bloed van miljoenen opgetekend in de vele pagina’s van het verleden en geven een inkijkje van wat ons te wachten kan komen te staan.
Wij, als hedendaagse wereldburgers, wij kunnen ons, en willen ons dit niet zo voorstellen, we zijn hier niet in geschoold, in dit besef groeien we niet op en berichten daarover worden afgedaan als onzin, idiote bedenksels en fake-news.
Of ik daadwerkelijk lastige en complexe zaken op een begrijpelijke en eenvoudige manier kan verwoorden en verduidelijken is maar de vraag, maar misschien dat de historische boodschap uit dit epistel is blijven hangen en dat het uiteindelijk altijd en enkel draait om ..
Profit for the few