Ze was een meisje van amper 12 jaar toen ze – uit eigen vrije wil en tegen de wens van haar ouders – in 1934 toetrad tot de Jungmädelbund (JM), de vrouwelijke tak van de Hitlerjugend.
Vader Robert, fervent Nazi-criticus en voormalig burgemeester moest met lede ogen toezien hoe zijn dochter, evenals zijn andere kinderen zich actief inzetten in de nazi-jongeren organisaties. Puberaal en tegendraads, maar.. ze was al een twaalfjarige, ze wist het zoveel beter. Ze meende de wereld en haar ordening beter te begrijpen dan haar ouders, de Nieuwe Orde lonkte en verleidde deze puber van 12.
De puber van 12 schoof als tiener van 14 enthousiast door naar de Bund Deutscher Mädel (BDM). Door haar enthousiasme en persoonlijke inzet steeg ze met ster binnen de BDM. Ze organiseerde moed- en uithoudingsvermogentests om het uiterste van zichzelf en de anderen te eisen en als Schar Führerin leidde ze een Mädelschar, een groep van drie Mädelschaften die bestond uit 45 meisjes.
Voor de tiener van 14 die het zoveel beter wist dan haar ouders kwam de ontnuchtering in 1937, toen haar broers door de Nieuwe Orde gearresteerd werden. De puber van 12 werd een ontgoochelde nazi-tiener van 16 die zich tegen de Orde keerde waarin ze eerst zo heilig geloofde, probeerde zich te verzetten tegen de macht die ze daarvoor had verdedigd. Ze verspreidde vluchtschriften en werd daarbij betrapt, opgepakt en veroordeeld.
Op 22 februari 1943 veroordeelde Rechter Roland Freisler van het Volksgerechtshof haar wegens hoogverraad tot de dood. Rond 17.00 uur die middag werd ze met de guillotine onthoofd, de witte roos geknakt.
Op 22 jarige leeftijd stierf Sophia Magdalena (Sophie) Scholl door de hand van de Nieuwe Orde die ze eens, jong en onwetend had geloofd, maar hoe kon zij dat weten, ze was nog een kind, een onvolwassen en onwetend mens, ze maakte een keuze als Puber van 12.