In 2011 kwam aan zijn heerschappij een einde, de Libische leider Muammar Al Gaddafi. Levend gevangengenomen en als een beest afgetuigd, letterlijk op een stok gespietst, door o.a. Adam Abu Zaïd in elkaar geslagen om uiteindelijk door de dan 18-jarige Ahmed al Shebani met een schot in het hoofd afgeslacht te worden.
Hillary Diane Rodham Clinton, de toenmalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, reageerde hysterisch enthousiast voor de camera “We came, we saw, he died!” het Libische volk was eindelijk van zijn tiran bevrijd, de democratie werd gebracht en met haar de vrijheid.. en WAT voor vrijheid. Het land is in totale chaos vervallen en ontelbare religieus georiënteerde strijdgroepen bevechten elkaar maffioos om de macht.
Dood en ellende is nu van alle dag en oude smerige handel is nieuw leven ingeblazen. Met dank aan het ingrijpen van de USA en haar Navo-partners, waaronder notabene Nederland, is het land millennia ver terug gestuiterd op de beschavingsladder. De slavenhandel is booming business, voor 400 dollar gaan Afrikanen over van de ene in de andere hand, een eeuwenoud Arabisch metier.
De ongelukkigen worden naar believen gemarteld, als arbeidsslaaf totaal opgebruikt tot de dood hen bevrijdt. Ze worden uitgehongerd, verkracht, als seksslaaf verkocht aan bordelen of voor sadistisch vertier verhandeld aan Libische smeerlappen en kinderverkrachters. De ‘Arabische Lente’, het heeft enkel dood en ellende gebracht, niet alleen voor veel seculiere Arabieren maar juist en vooral voor zwarte Afrikanen.