Een voor cowboy spelende filmdoekacteur hadden ze al gehad, geweldig, wat hadden ze daar schik in. Ze lagen helemaal in een deuk toen ze die hitsige saxofonist hoog op het schavot hadden gehesen die zichzelf notabene liet naaien door aan zijn eigen fluit te laten zuigen.
Een lol dat ze hadden, dat malafide clubje, dat zo genoot van de eigen ‘deadly humor’ slinks & sluiks verborgen achter de schermen. Toen kwam Dombo, misschien niet de meest snuggere maar o-zo-bruikbare zoon-van die andere. Met hem werden de poorten pas echt geopend en dat betekende maar een ding, bevrediging van de eigen onbegrensde graaizucht. Het kroonstuk zou de eerste Hex worden, maar daar overtroefden zij zichzelf.
Op links werd vanuit het niets een onechte zwarte hengst naar binnen geschoven.Wuhnemuhnuhnneguhrt zei een van hen en wreef zich vergenoegd de handen. De Hex werd eventjes op halt en stal gezet, haar moment suprême & glorierol zou nadieneguhrt komen en daar leek het heel lang op, maar.. Er kwam wat klink & kloink in ’t kabelwerk, niet alles liep zoals ze wensten. De Grote Gok werd opgeschoven en vanuit het niets werd daar de Grote Clown in ’t midden van de piste gezet wat hun de tijd gaf de scenario’s wat bij te schaven.
Een nieuwe tijd brak aan, de Clown had afgedaan en die moest weg, zijn plekje ruimen voor een seniele pedofiel als tussenpaus en wegbereider voor een betere Hex, een vinnige neguhrttweepuntnul, dat gaat pas vuurwerk worden, knallend en knetterend een Corona op hun werk!