Voor al diegenen die de waanzin van de oorlog aanbidden, ver van huis en haard dood en vernietiging zaaien en waarvan velen niet levend hun geliefden terugzien.
Vanaf het Franse front schreef Lieutenant Melville Hastings in 1917 het navolgende aan de directer van het Wycliffe College:
“It seems to me that so many of our journals urge the remembering of the worthless, the forgetting of the worth remembering. ‘Remember the Lusitania, remember Nurse Cavell’. Rather keep them out of the mind.”(*)
Voor hem was overduidelijk dat “Hell survives” omdat door de media de herinnering gevormd werd en het resultaat er van, de haatvolle gedachten, gekoesterd werden. Zijn advies was “Forget the Lusitanias, the Louvains – Don’t Commemorate the Hate”, geef haat geen voedingsbodem.
Hastings diende bij het 52nd Battalion, Canadian Expeditionairy Force. In de periode 1901-1907 was hij werkzaam als schoolmeester aan het Wycliffe College en later geëmigreerd naar Canada. Op 3 oktober 1918 stierf hij op 40-jarige leeftijd aan eerder aan het Franse front opgelopen verwondingen.
Hastings zag de allesbepalende invloed en macht van de media die met haar bewust opgezette leugencampagnes de emoties hoog lieten oplaaien. Op basis van wat mensen dachten te weten, op basis van wat ze zich voorstelden ten strijde trokken terwijl ze zich totaal niet bewust waren van het feit dat hun denken, doen en laten het resultaat was van de (in overheidsopdracht!!) fake-nieuws fabricerende media.
Elke oorlog is het resultaat van misleiding en bedrog!
(* ‘War letters of fallen Englishmen’, Victor Gollancz Ltd., London, 1930, pagina. 122)