Andrew Jackson – de zevende president van de Verenigde Staten (1829-1837) – verzette zich tegen de instelling van een centraal geldinstituut, zeker als dat niet onder overheidscontrole stond. Door politieke tegenwerking was een eerdere poging om een Amerikaanse Centrale Bank op de richten geen lang leven beschoren. Een tweede poging, de Second Bank of the United States leek vastere voet aan de grond te krijgen en speelde al enige jaren een steeds belangrijkere rol. Juist in de regeerperiode van president Jackson zou beslist worden over het voortbestaan van de Second Bank, iets waarvan Jackson een uitgesproken tegenstander was.
Jackson was een tegenstander van Nicolas Biddle de president van de Tweede Bank die gezien werd als een agent van het bankiershuis de Rothschild. Toen Jackson op 30 januari 1835 de begrafenis bijwoonde van Congreslid Warren. R. Davis pleegde Richard Lawrence een aanslag op zijn leven. De beide pistolen waarmee deze zich gewapend had weigerden echter door het vochtige weer en werd Lawrence door omstanders gegrepen. Jackson verweet de machtige bankiers achter deze aanslag te zitten, maar deze wasten hun handen in onschuld, gesteund door de rechters die het tijdens de op 11 april 1835 volgende rechtszaak op krankzinnigheid gooiden en Lawrence binnen 5 minuten vrijspraken waarna hij werd opgenomen in een gesticht.
Om president Jackson verder onder druk te zetten veroorzaakten de grote bankiers achter de schermen van de Second Bank in 1836 een enorme paniek op de geldmarkt. Jackson liet zich door hen echter niet van zijn stuk brengen en liet alle overheidsfondsen bij de Second Bank ter waarde van $10.000.000,– overboeken naar staatsbanken.
“You are a den of vipers. I intend to rout you out and by the Eternal God I will rout you out. If the people only understood the rank injustice of our money and banking system, there would be a revolution before morning.”
(Jullie zijn een bundel slangen. Ik zal jullie uitroeien en ik zweer bij de almachtige God dat ik dat zal doen. Als de mensen de oneerlijkheid rondom ons geld en ons banksysteem zouden begrijpen, zou er voor de ochtend aanbreekt revolutie uitbreken)
In begin 1835 waren door Jackson de laatste rekeningen vereffend met de Second Bank. Het resultaat van Jackson’s maatregel was dat het land economisch opbloeide waardoor de overheid in staat gesteld werd om de volledige nationale schuld te voldoen en daarnaast ook nog $ 50.000.000,– in kas overhield. Met tegenwerking van de machtige bankiers werd gezorgd dat Jackson niet voor een volgende ambtstermijn herkozen zou worden.
Ook president Lincoln had zo zijn aan- en érvaring met de machtige geldmagnaten. Deze waren wel bereid om de oorlogskosten van de Noordelijke Staten te financieren in de Burgeroorlog (1861-1865) maar dat tegen een woekerrente die varieerde van 24% tot 36%. Lincoln weigerde, met als resultaat dat de Republiek zélf besloot geld in circulatie te brengen om de oorlogskosten te betalen. In totaal zou Lincoln voor $ 449,338,902 in groene inkt gedrukte bankbiljetten in omloop brengen, die daarom door de Amerikanen Green Backs genoemd werden.
Rentevrij & schuldenvrij geld waarmee alle kosten werden betaald. De Noordelijken zouden de overwinning behalen op de Zuidelijken, maar Lincoln zou dit niet lang meemaken. Op 14 april 1865 werd hij door John Wilkes Booth vermoord en algemeen werd aangenomen dat de – van hun winst beroofde bankiers – achter deze aanslag hebben gezeten. De Greenback Law werd ongedaan gemaakt, de Greenbacks zelf ingenomen en vervangen voor geld dat voor de bankiers weer rentedragend en profijtelijk was.