Het is dinsdag 26 juli 2016, de zon schijnt in Saint-Etienne-du-Rouvray, een klein stadje in het noorden van Frankrijk. Even voor tien uur in de ochtend dringen twee jeugdige, met messen gewapende, mannen bruusk via de achterdeur de kerk aan de Rue Gambetta binnen.
De 86-jarige hulppastoor Jacques Hamel gaat op dat moment een kleine schare van twee nonnen en twee andere gelovigen voor in de mis. De twee 19-jarige indringers – Abdel-Malik Nabil Petitjean en Adel Kermiche – sluiten de toegang tot de kerk af en dwingen alle aanwezigen voor het altaar. Pastoor Hamel wordt op de knieën gedwongen terwijl de indringers in het Arabisch een soort van gebed aanheffen.
Zichzelf filmend zetten ze het mes op de keel van de pastoor. “Jullie zijn christenen, jullie onderdrukken ons” hoort zuster Danielle – een van de nonnen – hen roepen als ze het hoofd van de romp van de zich verzettende pastoor snijden.
Non Danielle weet de kerk te ontvluchten en het lukt hen niet nog een andere gelovige te slachten. Na ruim veertig minuten worden ze zelf afgeslacht door gearriveerde politie die hen buiten de poorten van het godshuis met pistoolschoten bevorderen tot de heerlijkheid van de hen opwachtende donker harige, donker ogende, willige maagden, bereid en ten dienste tot eeuwigdurende copulatie.
Geweld begaan door haat gevoede geloofswaanzinnigen, religieus geworteld geweld die alle verstand, voorstelling en beschaving te boven gaat. Islamitische strijders die zichzelf als martelaren opofferen, door voorafgaand praktiserende belijders van een rivaliserende religie te vernietigen en in stukken te snijden. Met elk aan Allah-geofferde ongelovige christenhond wordt de beschaving in Europa terug gedraaid naar de religieuze prehistorie, naar het bijbelboek Deuteronomium 19:21: Leven om leven, oog om oog, tand om tand, hand om hand, voet om voet .. religieuze moord, bloedwraak, eerwraak, weerwraak, vernietiging … dat is namelijk wat geoogst zal worden!
“C’est impossible, je n’ai pas fait un diable – Ik heb geen duivel grootgebracht” was de reactie van moeder Yamina. Nee, haar zoon Abdel-Malik Nabil Petitjea en Adel Kermiche, was geen duivel, hij offerde zichzelf uit overtuiging op, werd een martelaar. Hij stierf voor en door het geloof dat hij aanhing of zei aan te hangen. Vooraf vernietigden ze het leven van de 86-jarige katholieke hulppastoor Jacques Hamel.
Een gruwelijke aanslag die met gemak voorkomen had kunnen worden zoals bleek begin 2018 uit resultaten van de Franse onderzoekssite Médiapart. De Franse politie had info om de IS-aanslag in kerk te verijdelen, maar deed er niets mee. Een brigadier die onderzoek deed naar terrorisme had enkele dagen voor de aanslag een bericht opgevangen van Adel Kermische over een op handen zijnde aanslag. In een audioboodschap liet Kermische weten dat hij met een mes een kerk wilde binnendringen en “hoofden af wilde snijden”. De informatie bereikte nooit diegenen die in actie zouden moeten komen. De brigadier mocht niet zelf alarm slaan bij de speciale inlichtingendiensten, zijn informatie moest eerst langs vier van zijn eigen superieuren. Maar de meeste waren op vakantie en de enige die er wel was, was overbelast. Om het eigen falen te verdoezelen werden achteraf enkele documenten vervalst, zodat de politiedienst de schuld niet kon krijgen.
Voor Anthony Colin Fisher, de aartsbisschop van Sydney stierf Hamel voor en door het geloof dat hij aanhing, hij was een martelaar, hij offerde zijn leven..
In odium fidei