“Dwarsliggers houden het spoor recht”… met dat gezegde probeerde hij aan de puber duidelijk te maken dat door (ver)binding – ook politiek gezien – minder makkelijk ontsporingen plaats kunnen vinden.
Hij legde haar uit dat zijn bekenden en (fb) vrienden er de meest uiteenlopende en verschillende gedachtepatronen op nahielden. Hij was blij met hen doordat ze hem in staat stelden kennis te nemen van de vaak sterk uiteenlopende gedachten en overtuigingen. Hen gezamenlijk op de koffie vragen was gelijk aan het vragen om moeilijkheden, de onderlinge religieuze en politieke voorkeuren bijvoorbeeld riepen gegarandeerd wrijving, zo niet meer op. Ja…, in het donker, het licht uit, waarin ze elkander niet zouden zien of herkennen, dat zou een wereld van verschil maken. Hij gaf zichzelf het recht alles te mogen denken, VRIJ te mogen zijn in zijn denken, ongeacht of het nu politiek links- of rechts was, radicaal, extreem of gematigd, religieus of atheïst is. “Je mag alle kleuren denken, zonder een kleur te zijn” zo vertelde hij haar.
‘Oh, dus die mensen hebben rode lijntjes naar elkaar toe lopen terwijl jij een groen lijntje naar elk apart hebt’ zei ze, nadat ze er even over gedacht had. ‘Ja’ zei hij.. ‘ik sta mij toe vrij te zijn in mijn gedachten, ik ben een echte dwarsligger en die houden het spoor recht”.