Nadat Duitsland in 1945 finaal op de knieën gedwongen was namen de overwinnaars bezit van het verslagen land om het – naar eigen (geo)politieke wens en wil – te herscheppen. De geallieerden creëerden met de door haar bezette zones de Bundes Republik Deutschland (BRD), de Sovjet-Unie volgde met de oprichting van een tegenhangende staat, de Deutsche Democratische Republik (DDR).
De Allies creëerden de West-Mark, de Sovjet-Unie creëerde daarop de Ost-Mark en heel even nog dreigde de amper daarvoor beëindigde mensenslachting in één toer richting het Oosten te worden voortgezet. Miljoenen Duitse krijgsgevangenen verdwenen voor jaren als dwangarbeiders in Geallieerde en Sovjet kampen en de wapenbroeders van weleer stonden op het scherpst van de snede tegenover elkaar. Links/rechts-tegenstellingen, Kapitalisme versus Communisme.
Het was Andrei Gromyko, minister van Buitenlandse Zaken van de Sovjet-Unie, die namens Stalin in 1952 poogde door middel van een grootmoedig gebaar de tegenstellingen te verzachten. Hij bood op 10 mei van dat jaar aan de DDR weer op te heffen en de twee Duitslanden te herenigen, met neutraliteit van het herenigde Duitsland als strikte voorwaarde. De repatriëring van de miljoenen Duitse dwangarbeiders die op dat moment nog in Russische kampen vastzaten werd als toegift ingezet.
Het aanbod werd – in geopolitiek belang – door de geallieerden van de hand gewezen, de USA wenste een Europese bufferstaat tegen het communisme. Pas in 1989 werd op 9/11 verrassend de muur gesloopt en werd daarmee de gewenste bufferstaat c.q. het IJzeren gordijn verlegd direct tot aan de Russische buitengrens. Geopolitiek gezien is er vandaag de dag niets ten goede veranderd, eerder ten nadele! De wereld brandt nog steeds, beeft onder militair- en (geo)politiek geweld en wereldmacht USA koerst met haar Navo-bondgenoten regelrecht aan op een allesverwoestende Wereldbrand die in West-Europa zal worden uitgevochten!