Op 8 augustus 2008 zaten miljoenen mensen achter de kijkbuis zich aan de openingsceremonie te vergapen van de 29e Olympische Spelen. Het spetterende vuurwerk boven het Olympisch stadion en de stad Peking ontlokte vele ‘aaaahs’ en ‘ooooohs’ uit veler monden. Tegelijkertijd klonken in Tschinvali, de hoofdstad van Zuid-Ossetië, eveneens vele ‘aaaghs’ en ‘aaauws’, veroorzaakt door een dodelijker vuurwerkvariant. De voormalige Russische republiek Georgië had besloten haar afvallige gebiedsdeel met wapengeweld tot de orde te roepen, waarop Rusland gewapende steun gaf aan de rebellerende opstandelingen.
Fré Morel – vasthoudend, volhardend met open geest, niet links of rechts, maar VRIJ-denkend.
De Wereld werd plotseling geconfronteerd met een onverwacht en hevig militair conflict dat ook nog eens dreigde te escaleren. Het militair machtige Rusland leek zich te bemoeien met de interne aangelegenheden van haar voormalige Georgische republiek en dreigde de veel kleinere republiek te vermorzelen. Georgië kon – als Klein Duimpje – rekenen op de steun van de publieke opinie en Grote Reus Rusland daarentegen op veroordeling. Wereldwijd werd de Russische invasie veroordeeld en riep de media de Brute Russische Beer op zich uit het Georgische Zuid-Ossetië terug te trekken. Krap twee weken en veel dood en ellende later hebben de Russische troepen zich voor het overgrote deel uit het strijdtoneel teruggetrokken.
Hoe was deze plotselinge geweldsuitbarsting ontstaan?
De geschiedenis leert ons dat niets zomaar geschiedt. Het is ook niet een gevolg van een opeenstapeling van ongelukkige samenlopen van omstandigheden, de z.g. Blundertheorie, een theorie die door enkelen hardnekkig wordt verdedigd. De voormalige Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt heeft het ooit eens treffend verwoord:
“In politics, nothing happens by accident. If it happens, you can bet it was planned that way.”
Ook het bloedige conflict in Zuid-Ossetië is het resultaat van berekening en planning. Na het uiteenvallen van de Sovjet Unie had Georgië zichzelf – overigens nét als Zuid-Ossetië – onafhankelijk verklaard. Wat Georgië voor zichzelf opeiste stond zij anderen niet toe, ook al spraken de Zuid-Osseten zich vrijwel unaniem uit vóór een onafhankelijke, niet aan Georgië verbonden staat. Rusland steunde de afvallige Zuid-Ossetiërs terwijl Amerika en West-Europa zich opstelden achter Georgië.
Georgië voerde met president Eduard Sjeverdnadze als president een pro-Westerse koers. Met de in New York opgeleide jonge jurist Michail Saakasjvili als minister van Justitie dacht Sjeverdnadze de corruptie in het land te bestrijden. De Verenigde Staten van Amerika droegen hun steentje bij door vanaf 2002 de Georgische troepen te laten trainen door de Special Forces. Het zogeheten Georgia Train and Equip Program dat zogezegd bedoeld was om de Al-Qaeda terroristen in de grensstreken met Tsjetsjenië te bestrijden werd gevolgd door het latere Georgia Sustainment and Stability Operations Program om Georgië in de gelegenheid te stellen om aan vredestaken in Irak deel te nemen.
De Georgische Rozenrevolutie
In het politiek instabiele Georgië woedde een gewelddadige machtsstrijd en president Sjeverdnadze ontsnapte ternauwernood aan meerdere moordaanslagen. Na een reeks van protesten, demonstraties en oproer greep in november 2003 de Nationale Beweging van de afvallige (Misja) Michail Saakasjvili de macht. Sjeverdnadze werd afgezet, de Rozenrevolutie was een feit.
Eveneens een bewezen feit is dat deze ‘Rozenrevolutie’ volledig geregisseerd en gefinancierd is door het OSI (Open Society Institute) van George Soros, financier van revoluties en staatsgrepen. Het OSI strijdt tegen ideologieën en politieke systemen die door Soros als vijandelijk worden beschouwd.
George Soros – geboren als György Schwartz – is een kleurrijke figuur. De Amerikaans-Hongaarse beursspeculant Soros verrijkte zich in 1992 ten koste van de Engelse belastingbetaler op ongekende wijze. Op Zwarte Woensdag maakte hij meer dan 1 miljard dollar winst door devaluatie van de Engelse pond. Soros raakte – zoals hij zelf zegt – geïnspireerd door de open society gedachte van wetenschapsfilosoof Karl Popper. Op het moment dat Soros van zichzelf vond dat hij meer geld had dan hij nodig had besloot hij om via zijn Open Society Institute de politieke ontwikkeling in 60 landen in het Midden Oosten, Centraal Azië, Oost Europa, (Zuid-) Afrika en Latijns Amerika te beïnvloeden. De Rozen Revolutie van 2003 in Georgië en de Oranje Revolutie van 2004 in de Oekraïne zijn beide door het OSI gefinancierd.
Speculanten als George Soros kunnen beschouwd worden als financiële grootheden die door grootschalige speculatie achter de schermen verantwoordelijk zijn voor de destabilisatie van de economieën van (niet alleen) ontwikkelingslanden met menselijke ellende, armoede, honger, oorlog en genocide als gevolg. Soros c.q. OSI kwam door zijn politiek-economische intriges met regelmaat in conflict met regimes van de getroffen landen, zo werd hij in 1997 door de Maleisische premier Mohammed Mahathir persoonlijk verantwoordelijk gesteld voor de Aziëcrisis en alle daaruit voortvloeiende menselijke ellende. De OSI is voorstander van één onbegrensde Wereldmarkt had sinds 2007 Mabel Wisse Smit van Oranje als directeur. Samen met Soros heeft zij zitting in de oktober 2007 opgerichte European Council on Foreign Relations die zich achter de schermen bemoeit met de Europese politiek.
Schaakspel om de macht
Michail Saakasjvili kwam door deze Rozenrevolutie aan de macht. Het straatarme, berooide maar militair- en economisch strategisch belangrijke Georgië ontving massieve Amerikaanse ondersteuning. Voor een groot deel bestond dit uit leningen waarmee wapenleveranties ter hoogte van 4 miljard dollar werden betaald, waaronder BM-21 Multiple Rocket Launchers en ander geavanceerd wapentuig zoals geavanceerde luchtafweersystemen. Israël zou zich ontpoppen als een andere grote wapenleverancier. Zij voorzag de Georgische infanterie van nieuwe en moderne wapens en communicatieapparatuur en leverde zij de ultramoderne Hermes-450 verkenningsrobots. Via de Oekraïne werden 160 moderne sluipschuttersgeweren geleverd die in het komende conflict zo’n bepalende rol zouden spelen. Het bleef niet enkel bij wapenleveranties, óók militair-technisch grepen Amerika en Israël Georgië onder de arm. In een periode van vijf jaar werd het technisch vervallen leger ingrijpend gemoderniseerd en getraind.
Michail Saakasjvili zou zich ontpoppen als een manipuleerbare heethoofd. Met hem als Georgisch president zagen de onverantwoordelijken en oorlogszuchtigen binnen de Amerikaanse regering mogelijkheden om Georgië verder los te weken uit de Russische invloedssfeer. Door haar het NAVO-lidmaatschap aan te bieden hopen ze vaste grond onder de voeten te krijgen in de Russische achtertuin waarop ze haar raketschild wil installeren. In feite is hier de vergelijking met de Cuba-crisis niet zo heel erg ver gezocht. Toén was er sprake van Russische raketten in de Amerikaanse achtertuin (in reactie op de voorafgaande actie van de Verenigde Staten die in Italië en Turkije raketten geplaatst hadden gericht op de aartsvijand, de communistische Sovjet-Unie. Dát leidde toen bijna tot een nieuwe oorlog. Controle over het Georgische gebied betekent óók controle over de – door dat land voerende – pijplijn voor Azerbeidzjaanse Olievoorraden. Het gaat niet om de belangen van Georgiërs, Ossetiërs, Abchaziërs of Adzjariërs waar het om draait is het belang van een stel gewetenloze internationale criminelen! Saakasjvili is een schaakstuk in het schaakspel om de macht. Aan de ene kant de nieuwe grote Amerikaanse Broer en haar westerse vrinden, aan de andere kant de Oude Russische Beer.
De inzet is economische, politieke en militaire macht en het zijn de burgers die daar de prijs voer moeten betalen. In grote lijnen lijkt de situatie in Georgië overeenkomsten te hebben met die van Polen voorafgaand aan het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Het nog jonge en door de geallieerden geconstrueerde Polen voelde zich door Engeland en Frankrijk geruggensteund in haar provocatieve opstelling richting buurland Duitsland. De Poolse houding heeft toen een belangrijke rol gespeeld in het losbreken van de oorlogsgesel die de wereld zou treffen!
Het tijdstip van de Georgische openingszet is goed gepland. Terwijl de belangrijkste wereldleiders in Peking de opening van de spelen bijwonen en doen alsof hun neus bloedt rollen Georgische tanks Zuid-Ossetië binnen. Saakasjvili wil de afvallige provincie tot de orde roepen en Heim-ins-Reich halen. Het lijkt een onbezonnen gok maar dat is het allesbehalve! Saakasjvili stort met de tevoren zorgvuldig berekende openingszet zijn landslieden in de oorlogsellende. Hoge buitenlandse diplomaten in Tiblisi spreken van een tevoren zorgvuldig geplande operatie, een bewering die zich in de loop van het conflict zal bewijzen.
Het spel begint
In 2004 wordt Michail Saakasjvili officieel tot president gekozen. Bij zijn aantreden zweert hij dat hij de opstandige regio’s weer onder Georgische controle te brengen: het noordelijk gelegen berggebied Zuid-Ossetië en de zuidelijke kustgebieden Abchazië en Adzjarië. Anders dan in Amerika wordt zijn belofte in Rusland niet enthousiast ontvangen en voorspeldt het niet veel goeds voor de toekomst. De komende jaren worden gekenmerkt door schermutselingen en spanningen. In 2006 explodeert een belangrijke olietransportleiding. Rusland beschuldigt Georgië van sabotage en legt een handelsembargo op. De Georgische Minister van Defensie Irakli Okroeasjvili beschuldigt Michail Saakasjvili het niet zo nauw te nemen met de democratie, beschuldigt hem van vriendjespolitiek en beticht hem ervan een politieke moord voor te bereiden. In 2007 beschuldigt Zuid-Ossetië Georgië ervan speciale eenheden in haar hoofdstad Tschinvali te laten infiltreren en beweert dat er zich 1.500 Georgische commando’s in de regio ophouden. Georgië ontkent in alle toonaarden.
In 2008 wordt Saakasjvili na een omstreden verkiezingsuitslag opnieuw tot president gekozen. De oppositie beschuldigt hem van fraude maar de OVSE zegt op haar beurt dat naar haar oordeel de verkiezing wel eerlijk verlopen is. 2008 zal voor Georgië een onrustig jaar worden, vol ongeregeldheden en schermutselingen met Zuid-Ossetië. In schermutselingen aan de grens tussen Georgische militairen en politieagenten uit Zuid-Ossetië vallen diverse slachtoffers. Rusland patrouilleert boven Zuid-Osseets grondgebied om verdere escalatie tegen te gaan en houdt legeroefeningen aan de ene kant van de grens.
Onder de naam Kavkaz 2008 oefenen in juli eenheden van het Russische 58e leger en de 76e luchtmobiele brigade en laat ze haar spierballen zien. In samenwerking met de NAVO houdt Georgië tegelijkertijd aan de andere kant van de grens haar legeroefening. Onder de naam Immediate Response oefent de Georgische 4e gemotoriseerde brigade op een Georgische basis de bevrijding van een door illegale milities bezette stad …..
Aanloop naar de strijd
In de nachten van vrijdag 1 en zaterdag 2 augustus openen Georgische sluipschutters in Tschinvali het vuur en vallen er vele slachtoffers door het moderne moordmateriaal. Een vluchtelingenstroom zet zich naar het noorden in beweging. Rusland waarschuwt Georgië dat – mócht het conflict zich verder uitbreiden – zij niet werkloos langs de zijlijn kan blijven staan. De sluipmoorden zullen het begin inluiden van een groter bloedvergieten en het is Georgië dat de twijfelachtige eer te beurt valt hiervoor onbetwist aanstichter te zijn.
Hoewel Saakasjvili in alle toonaarden elke vorm van agressie blijft ontkennen laat Zuid-Ossetië op zondag 3 augustus weten dat een Georgisch artilleriebataljon met D-30 houwitsers vanuit de stad Gori naar Tschinvali optrekt. De volgende dag – maandag 4 augustus – meldt het Zuid-Osseets Ministerie van Buitenlandse Zaken dat Georgië onverminderd doorgaat om nieuwe vuurposities rond Tschinvali in te nemen en wapens en munitie aanvoert. Terwijl Georgië officieel elke beschuldiging ontkent bouwt ze in werkelijkheid een grote troepenmacht op aan de grens met Zuid-Ossetië. Onder de troepen die zich aan de grens klaar maken voor de strijd is de Georgische 4e gemotoriseerde brigade. Op woensdag 6 augustus – 2 dagen voordat het geweld uitbarst – laat de Zuid-Osseetse president Edoeard Kokoiti weten ervan overtuigd te zijn dat Saakasjvili op advies van zijn Westerse partners “voor de weg van de staatsterreur gekozen heeft”.
Op donderdag 7 augustus laat Saakasjvili weten dat alle spanningen terug te voeren zijn op de hysterische bewapening van de regio, de constante militaire retoriek en de propaganda op Russische televisiezenders over deze kleine regio met minder dan 30.000 inwoners. Hij roept alle partijen op tot maximale terughoudendheid
“Terwijl hij spreekt over terughoudendheid trekt een groot aantal gewapende voertuigen en meer dan 1000 man aan troepen op naar Tschinvali”, zegt Barankevitsj, hoofd van de Osseetse Veiligheidsraad.
In het Sheraton Hotel in Tbilisi arriveren die dag meer dan 200 Amerikaanse instructeurs. Oorspronkelijk geüniformeerd en in volle bepakking verlaten zij niet veel later uitgedost als toerist (in oorlogszone….) het hotel om als adviseurs de Georgische troepen in de komende strijd met tactische en technische kennis bij te staan.
De strijdt ontbrandt
Diezelfde donderdagavond verschijnt Saakasjvili om 19.10 uur op de Georgische televisie. Hij wijst met een beschuldigende vinger naar de Osseetse Separatisten in Tschinvali die hij verantwoordelijk stelt voor het geweld rondom de stad. “Laten we alles doen om de escalatie te voorkomen, vandaag, morgen en overmorgen. …Geef de vrede en de dialoog en kans.” Na – zoals later zal blijken – schijnonderhandelingen over een Staakt het vuren verschijnt drie uur later diezelfde avond Kacha Lomaja – secretaris van de Georgische Veiligheidsraad – voor de televisie die meldt dat de genoemde separatisten het vuur geopend hebben op twee Georgische dorpen Prisi en Tamarasjini. Dat is de druppel die de Georgische emmer doet overlopen en besluit ze krachtig op deze schending te antwoorden, niet veel later wordt wereldkundig dat zurück geschossen wird. Ook hier weer similariteit met de Poolse situatie aan de vooravond van WOII.
Met de door Amerika geleverde BM-21 Multiple Rocket Launchers legt Georgië een dodelijk deken over Tschinvali. Met het tot puin te bombarderen van de hoofdstad denkt ze de constitutionele orde in geheel Zuid-Ossetië te kunnen herstellen.
Ryan Grist, het plaatsvervangend hoofd van de OVSE (Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa) is van oordeel dat Georgië Zuid-Ossetië met buitengewoon proportioneel groot geweld gebombardeerd heeft. Na het moordende bommentapijt trekken de aan de grens gereedstaande Georgische tanks en infanterie-eenheden de stad binnen, waaronder de Georgische 4e gemotoriseerde brigade. In reactie daarop trekken Russische eenheden over de noordgrens van Zuid-Ossetië de Georgische invasiemacht tegemoet. Terwijl de Russische luchtmacht de opmars dekt trekt het in de strijd geharde Russische 58e leger richting Tschinvali, voorafgegaan door de 76e luchtmobiele brigade uit Pskov samen met elite-eenheden van het 45e regiment Spetznats. De in Ivanovo gelegerde 98e divisie maakt zich eveneens om op te trekken. Russische bommenwerpers bestoken op 8 augustus een vliegtuigfabriek in Tbilisi en ook vijf Georgische legerbases worden door hen bestookt.
Ondanks wat militaire succesjes zoals het neerhalen van een TU-22M strategische bommenwerper wordt snel duidelijk dat het spel in Georgië te hoog is ingezet. Saakasjvili staat al snel alleen tegen een enorme overmacht, zijn bondgenoten willen wel bemiddelen in een staakt-het-vuren. Terwijl daarover de onderhandelingen worden gevoerd beschuldigt Rusland Georgië van misdaden tegen de menselijkheid, oorlogsmisdaden en genocide en dient een aanklacht in bij het Internationale Strafhof in Den Haag. Russische troepen stuitten op massagraven met daarin mensen die door Georgische eenheden waren vermoord. De Russische ambassadeur in Georgië Popov ondersteunt deze beschuldigingen.
Propagandaoorlog en verder
Nu de kansen in het spel anders zijn komen te liggen worden de berichten in de media bijgesteld. De Georgische aanval op de Tschinvali wordt handig omgezet tot een Russische aanval op Georgië en de Amerikaanse nieuwszender CNN laat in het Breaking News balkje suggestief het volgende lezen: “Georgia under attack, while Russian tanks roll in.” De kijkers worden door deze manipulerende berichtgeving op een verkeerd been gezet, ten onrechte wordt hierdoor de associatie gelegd met de Hongaarse Revolutie van 1956 en de Tsjechoslowaakse opstand in 1968.
Goed twee weken en veel doden en vergoten bloed later is een staakt-het-vuren van kracht en heeft Rusland zijn troepen nagenoeg uit Georgië teruggetrokken. De eerste slag is voorbij maar de strijd lijkt nog lang niet gestreden. Op zondag 24 augustus wordt een aanslag gepleegd op de strategische oost-west spoorlijn en ontploft vlak bij de plaats Gori een trein. In de buurt van een verlaten Georgische militaire basis moet een olie-vervoerende goederentrein over een mijn gereden zijn, Rusland geeft Georgië daarvan de schuld. Naast de oliepijpleidingen is de spoorlijn van cruciaal belang voor het olietransport vanuit de olievelden van Azerbeidzjan naar de Zwarte Zee die daarop via de Georgische havenstad Poti en Adzjarische havenstad Bitoemi naar (west)Europa vervoerd wordt. Vrijwel gelijktijdig met die treinontploffing arriveert in de haven van Bitoemi een Amerikaanse oorlogsbodem met aan boord 55 ton hulpgoederen. Intimiderende Amerikaanse spierballentaal, bedoeld aan het adres van de 80 km verderop in Poti gelegerde Russische troepen. De opvolgende dagen zullen meer Amerikaanse oorlogsbodems de Zwarte Zee opstomen en Bitoemi binnenlopen. Delen van de Russische vloot hebben al posities ingenomen langs de Abchazische en Adjarische kust.
Hoe ging & gaat het verder?
Hoe het verder gaat en ging? Het schaakspel om de wereldmacht eindigt nooit, ook nu niet. NU is het aan de beurt aan de Oekraïne, daar waart nu de dood rond. Als het internationale en op oorlog in Europa aansturende rapaille haar zin krijgt, zwaait Magere Hein over afzienbare tijd zijn dodelijke zeis over West-Europa.
Soros en zijn op macht beluste demonische psychopaten regisseren en financieren doormiddel van het OSI (Open Society Institute) alle & komende onrusten, revoluties en staatsgrepen, wereldwijd, elke soort van (economische) oorlogvoering en maatschappelijke vernietiging die deze lieden welgevallig is. Geen blundertheorie, evenmin een Conspiracy Theorie maar in werkelijkheid een smerig en dodelijk complot en samenzwering tegen Wereld Vrede.