Kerst…, ik heb er eigenlijk niets mee. Vroeger moesten we tijdens deze dagen als kind op tijd uit bed, zondagse kleertjes aan en in colonne naar de kerk. Luisteren naar een dominee die een heel verhaal voorgalmde vanaf zijn kansel. Een verhaal van een of ander uitverkoren volk en een kind dat in Bethlehem geboren werd in een gehucht duizenden kilometers hiervandaan en ook nog eens duizenden jaren terug. De geboorte van een Joodse Wereldleider.
Als het er op aan komt een verhaal met een wel heel bedenkelijk ondertoontje, zeg nou zelf: een duizendjarig wens-rijk, onder supervisie van een leider, voortkomend uit een superras, die over alle wereldvolken zal heersen? EEN VOLK – EEN RIJK – EEN LEIDER.. ‘t Klinkt me behoorlijk totalitair en dictatoriaal, dat moeten we toch niet willen.
Niet zo heel lang geleden hebben miljoenen mensen daar hun ervaring al mee opgedaan. Bij onze oosterburen werd het zoveelste voorproefje van zo’n 1000-jarige rijk in gang gezet, ein Volk, ein Reich, ein Führer.. man, hou op! Misschien dat het eens tijd wordt om deze Hollywood History van ons af te schudden, te zoeken naar de geschied-en-is die vele duizenden jaren vóór het Joodse Sprookje in elkaar geknutseld werd bestaand was.
Terug naar de wondere wetenschap over zon, maan, sterren, onze dagen zijn er nota-bene nog naar vernoemd, Zaterdag (Saturnus), Zondag (Zon) en Maandag (Maan) De daaruit ontsproten riten en gebruiken zoals de Winterzonnewende op (globaal) de 21e van de 12e (het is het moment, de stand van de maan, de zon en sterren niet de datum) .. het moment dat de nieuwe Zo(o)n geboren wordt, de dagen weer langer en warmer gaan worden, de natuur weer op gang komt, alles weer tot bloei en groei komt en het leven weer een nieuwe aanvang neemt. Yule!
Yule – Gut-Yul/God-Wel
Afgelopen donderdag, de 21e december 2017 was het weer zo ver, de winter-wend-de-zon. De 21e december is het Winterzonnewende, het moment dat het Nieuwe Jaar aanbreekt, de kortste dag van het jaar geweest is én de nieuwe zo(o)n geboren wordt, na drie dagen schijnbare stilstand begint de zon aan zijn eeuwige terugkomst, de dagen worden langer. Haar gele stralen vergroenen de aarde en maakt haar vruchtbaar. Het is dan weer de tijd van de Greenman – groenman/huilman.
Groen, Geel en Rood .. dat zijn de kleuren die verbonden zijn aan Yule de Winterzonnewende, het moment dat al duizenden jaren aangeeft dat het Nieuwe Jaar aanbreekt, de nieuwe ZO(o)N geboren wordt. Het ge-KERST-ende feest dat er van gemaakt is kent de kleuren ook. Waar staan ze voor, wat symboliseren ze:
Groen = de kleur die het levensvatbare gewas symboliseert
Geel = het zon/licht dat het gewas leven schenkt, tot wasdom brengt
Rood = dat symboliseert de voortzetting van het leven, de doorlopende bloedlijn
Het Jol, het Yul, het Joel, het wiel
Voordat het eeuwenoude heidense feest ge-KERST-end was, was (en is het nog immer) een van de belangrijkste wiel-feesten van het 8-spakige jaarwiel. Het Yol/wiel, misschien wel te vertalen als meervoudige machtige codex dat inzicht gaf en geeft over leven, dood, zaaien en oogsten, zon en maan, winter en zomer. De bomen, de kransen, de hulst met rode bessen, de appels in de bomen, de lichten in de bomen, de rituelen…, niets anders dan door de religie gekaapte elementen aangevuld met religieus gewenste bijgebogen aanhangsels. Zoals het Detri-Hair, dat van oudsher in de wiel-as van het 8-spakige rad werd afgebeeld dat in veel kerken nog te zien in de vensters, de drie-hazen, het teken van vruchtbaarheid.
De 21e valt tegen half vijf in de middag de schemering, hier op het westelijk halfrond is de aarde zanger, de natuur gaat her-leven, aanstaande is de geboorte van nieuw leven, de geboorte van de Nieuwe Zon die leven brengt.
Yule
Het einde van de duisternis, een feest dat we vieren met het licht, een feest waarmee we de terugkomst vieren van het nieuwe leven, nieuwe gewassen, dat we blij en uitbundig vieren met vrienden en familieleden, met eten, drinken en muziek, het feest van de toekomst, van de verwachting en de hoop op een goede, gezonde, liefdevolle en vredevolle toekomst, zonder strijd, geweld, ellende en dood. Yule, het feest rond het verwarmende vuur van het Joel-blok, het feest van de dans, het plezier, het lachen en joelen… en niet met welk ander en door welke religie, niet door Jaweh, Mohammed of door wie dan ook gekaapt heidens wielfeest, nee Kerst, daar heb ik eigenlijk iets mee,
Kerst.. het Joodse Sprookje