Schrijven is in wezen tekenen met letters. Woorden bestaan uit een gekozen verzameling hiervan die – vaak in groepjes aaneengesloten – een bericht verwoorden. Met tekens en symbolen is dat eender en verhalen van oer-tijden & spreken een schrift waarvan de duiding amper meer herkend wordt. De kracht & be-teken-is ervan is na duizenden jaren onverminderd sterk en is daarom wereldwijd door uiteenlopende (geloofs)groepen geadopteerd & geannexeerd. Een meerlagige duiding, toekenning & toepassing is wat deze symbolen met elkaar gemeen hebben. In een aantal bijdragen hoop ik u een aantal ervan te duiden.
(Over)leven & Dood
Voor het ontstaan van de religies zoals we deze nu kennen werd kennis door voorgaande beschavingen doorgegeven o.a. door middel van symbolen, rituelen, gebruiken, voedsel e.d. Levens-belangrijke kennis, die inzicht verschaft over leven en dood. Basiskennis die ten grondslag ligt aan de wijze van beproefde, succesvolle samen-over-leving en ondersteunende maatschap. Over het natuurlijk evenwicht en gelijkheid, het machtige en onverbrekelijke natuurlijke ver-bond tussen man en vrouw. Zonder kennis geen kunde. Een machtig verbond. Niet zonder reden is het symbool van de Ur-Ster door de eeuwen heen doelbewust door machts-wellustigen en mis-leiders voor eigen gebruik mis-bruikt. Door middel van twee gespiegelde driehoeken worden man en vrouw uitgebeeld. Hiernaast afgebeeld in blauw het teken voor manen in geel het teken voor vrouw. Een succesvolle samen-over-leving en ondersteunende maatschap berust op een natuurlijk even-wicht, een verbond in balans tussen man-en-vrouw, nood-zaak om harmonie en vrede, veiligheid en voor-spoed veilig te stellen.
