Sta ik aan de kassa en wacht totdat de kassamiep m’n vracht verse groente voor mijn beide konijnen over de piep-scan getrokken heeft.
Twee kroppen andijvie, 4 kroppen botersla, 1 zak witlof, 2 zakken bospeen, 2 jonagold appels, 1 bak lekkere tomaatjes, 1 Chinese kool, 2 komkommers, 3 zakken ongebrande nootjesmix (voor door de mix, samen met vruchtenmuesli) .. en voor mezelf een bosje radijsjes.
Oh, u eet lekker deze week, zegt ze.. waarop ik antwoord dat het voor mijn konijnen is en.. dat ik die konijnen heb gekocht om – zo de nood aan de man komt – zelf op te peuzelen. Ze kijkt boos en reageert wat verontwaardigd. Zij is vegetariër zegt ze trots, ik eet geen levende wezens… Ik trek een radijsje dat los onderin het zakje gevallen is tevoorschijn en toon het haar. Alles leeft hoor, zeg ik .. de hele planeet, elke krop sla, ook elke radijs (die losgeslagen in het zakje weer voor zichzelf begonnen is) en zelfs al die wurmenburgers die ze ons door de strot wensen te drukken..