Nadat haar grootvader in mei 1925 zijn zaak in Winschoten opende poseert Trees Hekman als derde generatie voor het pand aan de Torenstraat 34 waar het bedrijf sinds 1930 gevestigd is.
Het pand aan de Vissersdijk 7a waar het ooit allemaal begon is er niet meer en heeft plaats moeten maken voor het Israelplein en stond ter hoogte en tegenover het hoekpand waar nu optiek Firet gevestigd is. Opa E.W. Hekman was een veelzijdig en creatief man en begaafd mens. Als kunstzinnig en muzikaal talent gaf hij gitaar- en accordeonles, bouwde violen en verkocht gitaren en alle mogelijke soorten snaar-, en blaasinstrumenten.
Naast vakkundig schoorsteenbouwer en metselaar verkocht hij ook feestartikelen en was uitgever en drukker van toneelstukken die hij onder de naam Festa (niet alleen) in het Noorden en door heel Nederland aan de man bracht. De catalogus van toentertijd telt een indrukwekkend aantal stukken waarvan een – De Sukkel – jarenlang als bestseller in drie bedrijven de hoogste aandacht scoorde. Opa Hekman hield zich ook druk doende met het samenstellen van streekgebonden liedbundels. Zo publiceerde hij in eigen beheer en onder het pseudoniem van Jan van der Veer o.a. de ‘Grunneger Klanken’, waarin hij een serie oude en nieuwe liedjes opgenomen had, geschikt voor zang, gitaar, fluit en accordeon.
Alleen de al aardig belegen Oldambtsters zal het nummer ‘Siemonmantje oet Vrijen’ nog wat zeggen, net als ‘Moeke der staait n vrijer veur de deur’ en natuurlijk ontbreekt het ‘Grunneger Laid’ niet in deze specifieke bundel. Honderd jaar Hekman, daar is veel over te schrijven en na een – door de wereldcrisis veroorzaakte – korte uitschieter in 1936 naar Langestraat 54, startte Hekman in 1940 door op het vertrouwde adres in de Torenstraat. In 1956 nam zijn zoon J.W. Hekman het bedrijf over die zakelijker ingesteld was en het bedrijf tot grotere bloei bracht. De ontwikkelingen in de muziekbranche volgenden elkaar in hoog tempo op, lp’s, muziek cassettes en disc’s om maar een paar voorbeelden te noemen en Hekman groeide met de stroom mee.
In 1981 nam Trees – samen met haar partner Bert Dost – de zaak over en maakten ze er samen een succesvolle onderneming van. Een tijd waar veel aandacht geschonken werd aan muziek van opkomende en gevestigde muzikanten met een brede keuze die elders niet zo vanzelfsprekend was. LP’s van de befaamde Comedian Harmonists stonden net als die van de legendarische George Formby ruim voorradig in de rekken, evenals van Richard Tauber, Joseph Schmidt en vele bekende opera-zangers. Dat alles naast Fats Domino, JJ Cale, Neil Young en Dire Straits, vooral Bert had daar een goed oog en oor voor, die net als Trees een goed zakelijk en muzikaal talent bezit. Vandaag de dag komen de mensen voor Taylor Swift en is het vinyl en zijn de LP’s meer dan terug van weggeweest en verwisselen deze naast de Musicassettes steeds meer van eigenaar over de muzikale toonbank.
Een bescheiden gitaarcollectie maakt nog steeds deel uit van het totaal aanbod en ook voor kleine, specialistische reparaties aan platenspelers en voor het opnieuw bespannen van snaarinstrumenten kan elk nog steeds terecht bij deze muzikale vakzaak, nu al een eeuw een begrip in het Oldambt: Honderd jaar Hekman.