Toch en desondanks wringt het een beetje in het oude Oost-Groninger Koopmansstadje, de grandeur die de Parel van het Oldambt vroeger bezat is behoorlijk aan het vergaan. De Rozenstad lijkt steeds meer gebukt te gaan onder het ‘doornige gedou’ waaronder ze de laatste tijden steeds meer mee te maken gekregen heeft.
Natuurlijk, het zijn allemaal losstaande zaken of incidenten zogezegd, waar de oorzaken nooit en nergens naartoe te herleiden zijn. De middelbare schooljeugd uit de Oost-Groninger Borinage krijgt een vriendelijk doch dringend geadviseerd gebiedsverbod opgelegd om het Stads-wandelpark voor hun eigen veiligheid te mijden omdat wat was, niet meer zo vanzelfsprekend is. Wat te zeggen van de jeugdige sporters die door hun ouders zekerheidshalve naar de voetbaltraining worden gehaald en gebracht of van de oudjes die geen onbekommerd ommetje door het park meer durven maken of (jonge) vrouwen die het voor zichzelf een beter plan vinden om een rondje OM het park te maken.
De Stadsbestuurders haasten zich te bezweren dat – op een enkel niet gerelateerd incidentje na – toch echt alles onder controle is en het moet gezegd, de Oldambtster Omerta weet alles stil, zoet en onder de pet te houden. Waren het in vroeger tijd de Pekelder Roegbainders die in Sodom anderen veur de bek sluigen (om loater zulf laaiter weerom te kriegen), Veendammer Wind dij de bek te groot tegen de Tellerlikkers opentrok of nog veel vroeger de Muntendammer Messentrekkers die dachten steekhoudende argumenten te hebben .. vandaag de dag is dat allang vervlogen tijd.
Niet dat nu het gedoe voorbij is, het Winschoter Bargoens of Grunnegs staat niet (meer) in de top drie van meest intimiderende voertaal op straat. Stevige concurrentie in het Slavisch en Arabisch rukt agressief op en gecombineerd scheuren nu half-ontwikkelde pubers op hun vette lilliputter-bikes breedgebekt op en door het centrum. In ’t Rond hangend overlast veroorzakend, met hun elektrische kaboutertrappers barricades opwerpend voor het winkelend publiek, ouderen met rollators hinderlijk in de wielen rijdend en bijkans moeders met kleine kinderen van de sokken scheurend.
Met monden mijlen groter dan het verstand en woorden die elk beetje goed fatsoen aan de fat-bike-trappers lapt, lijkt aan de overlast van deze lastpakken geen einde te komen. Ze klimmen op winkels en daken en hinderen niet alleen de ondernemers behoorlijk in hun broodwinning maar veranderen in een relatief korte tijdspanne een leuke kleine stad tot iets onplezierigs waar het minder goed toeven is, iets wat het in honderden jaren daarvoor en tot voor kort nooit geweest is en ondanks de vele politie-inzet lijkt het eerder te escaleren dan te stabiliseren.
Zo schreeuwde begin april 2025 een rossige jonge knul in het midden-nachtelijk centrum angstig hardop dat ‘ie niks gedaan had, maar daar waren de andere, donker-gekapselde, kornuiten minder van overtuigd. Een zevental “kwetsbare” jongeren sloegen en schopten hem daarom talentvol en finaal naar de straatstenen, het hoofd van de rossige krullebol daarna als voetbal gebruikend. Hij schreeuwde het uit maar ze lieten zich niet afleiden en trapten vakkundig verder totdat hun slachtoffer zichzelf gelukkig uit de voeten kon maken.
Hoe het uiteindelijk met hem afgelopen is, is ongewis en langzaam maar gelukkig is het lot van Joes Kloppenburg hem bespaard gebleven, die werd toentertijd in Amsterdam zinloos door Joelan R. doodgetrapt. Vingers aan de pols en ook al staan er massa’s camera’s opgesteld en worden er redevoeringen vol geruststellende woorden afgestoken, het welzijn en veiligheid voor alle burgers moet vooropgesteld worden, het motto moet zijn: Alles is onder Controle.