Ontglipt me als ik die ochtend m’n loopje door het Winschoter rosarium afleg en haar daar op een van de bankjes zie zitten, Jaquelien. “Eehmoidoe” antwoordt ze terug. Er zit geen woord Frans bij, ’t is niets anders als ABG, Algemeen Beschaafd Grunnegs en ’t klinkt warm en vertrouwd. Ze is net als ik ook meertalig en met een “Zet nait zain, ja!” geef ik haar antwoord terug en al snel zitten we beiden op de babbelbank.
Jacquelien Gremmer, een van die knapperds die ik nog ken uit m’n drukke(rij) uitgevers tijdperk. Echt zo’n lekker ongecompliceerd mens met een fijn karakter, altijd positief ingesteld. Ooit stond ze als model wervend op een van de folders die ik rondzond aan m’n wenskaartafnemers, op de plaat gezet door vriend Cor in de Midwolmer Koele, maar dat is weer een ander verhaal. Bij haar nooit beren op de weg, da’s wel zo prettig, niet alleen voor haar maar ook voor die beren, want die kunnen een paar glimmende naaldhakken verwachten, daar waar de zon nooit schijnt. Een opgeruimd karakter dat deze 46-jarige Oldambtster dame in haar leven goed van pas kwam.
Uit Midwolmer klaai omhoog getrokken timmerde ze goed aan de weg en deed met passie haar eigen ding. Veel Oost-Groningers (her)kennen haar misschien nog als piepjonge bar-dame van Cafe Bloem uit vroeger tijden en later o.a. als de succesvolle Winschoter mode & kledingentrepreneur. In 2005 kreeg ze door een auto-ongeluk de wind behoorlijk tegen waardoor ze voor 100% afgekeurd werd, iets waar ze zich niet bij neer wenste te leggen. “Kop der veur en deurzetten” was ’t motto en zo werkte zij zich er weer uit & ertussen. Via een werk-ervaringsplek kwam ze op de Gemeentelijke receptie terecht waar ze onderhand al 12 jaar vast-verankerd is.
Jacq is een sjieke meid met heel wat capaciteiten en die gebruikt ze ook goed. Sinds 2019 is ze een heuse BAB(e)S– Buitengewoon Ambtenaar Burgelijke stand – bij de gemeente Oldambt, een trouwambtenaar met stijl & klasse die elk met plezier de (huwelijks)boot in helpt. Jacq is geen suffe(nde) babs, sinds begin dit jaar is ze zelfstandig en maakt ook buiten de eigen gemeente van elke huwelijksceremonie een onvergetelijke gebeurtenis, dat is echt haar ding “echt de leukste baan van de hele wereld” zegt ze. Ik sta- en stap weer op van de bank, ga weer door, tijd voor koffie. “Moi he!” zegt ze “mailmiemor ast wat meer waiten wilst – of veur n bak kovvie” – sharethelove.jg@gmail.com… “ok, is goud – amoi Jacq!”