“Oh.., meen je? Termijn verlopen? Maar je kan nog verlengen als je wilt? Wat kost dat dan? .. zeunlief vraagt me de hemd van het lijf terwijl ik de maiscrackers met spek-en-ei opeet die hij net voor me klaar gebakken heeft.
Met de rekenmodule op zijn smartfoon voor het scherm tikt hij het bedrag in waarvoor ik het nog een keer voor vijf jaar mag reserveren. “Oh.., da’s een koopje” zegt hij “kost maar een euro per week, waar kun je daar vandaag de dag nog een ligplaats voor huren? Ook nog lekker in het groen en in een natuurlijke omgeving”
Tsja.. ’t is niet duur, toch maar verlengen denk ik dan. Zo’n twintig jaar geleden had ik juist die plek gereserveerd, kostte wel wat maar dan had je ook wat en.. ik wist me in die parkeerplaatsen voor dode mensen in goed familiair gezelschap. Eentje in de stad Utrecht, de ander weer ergens in een klein Fries dorpje, de ander in een Veluws gehucht en het gros in ‘Twijde Mond’.
Zit vast Zigeunerbloed in zeiden we wel eens tegen elkaar, misschien wel wat van dat ongedurige dat voorvader Engelbertus meegebracht had na de tocht met Napoleon naar Moskou. Broerlief kreeg dichtbij een plekje en daar pas ik wel naast dacht ik, hij was er vroeg bij en het leek er even op dat mijn THT ook wat wankel was.
Het zekere voor het onzekere nemen was ik tevoren al even gaan proef-liggen en ja, was wel passend waarna de knip open getrokken en direct maar voor 20 jaar getekend, dat zou vast en zeker wel genoeg zijn.. en dan samen tot in de eeuwigheid gebroederlijk naast elkaar de laatste ondergrondse & zwarte moppen delen.
M’n toenmalige Brabantse liefgenootje schooide of ze er alsjeblieft ook bij en bovenop mocht komen liggen, want tsja, ik was eerder pieremotje dan zij wist ze me te vertellen. Vond ik niet zo’n probleem als ze maar rustig bleef, haar knietjes bij elkaar kneep en zich in tussen- of natijd niet bedacht en een plekje opschoof, en ja, een bruin/rood gemarmerde steen die ze zo mooi vond moest ze er dan maar bovenop laten planten..
Maar het loste zich vanzelf allemaal op, het toenmalige liefgenootje zwaaide af, sloop naar een andere liefde waarvan de knip nog vol genoeg was, zo kan ze zich later bij hem bovenop laten stapelen, hebben broer & ik het rijk alleen.
“Hoe lang nu verlengen?” vraagt zeun.. “vijf jaar?” .. mwah.. denk dat het wel lang genoeg is zeg ik, kan altijd nog verlengen, ben er nu nog en op tijd erbij, strax is het te laat!