Home » Columns » Kansloos…

Kansloos…

Kan een afbeelding zijn van 1 persoon, bril en buitenshuis

“Dankjewel hoor” zegt de mij voorbij zoefscooterende streekgenote als ze mij passeert. De klein van stuk en goed tegen weer en wind ingepakte jonge vrouw was kort daarvoor het wooncentrum uitgezoefd waarvan ik de gleuven afgevuld had met tekst uit de Nederlandse Grondwet.

Ze lacht me toe “fijn dat je de moeite genomen hebt om dit rond te brengen”, vervolgt ze en steekt links de straat over. Ik ook, maar dan rechtdoor overstekend waarbij ik plotsklaps iets bewegends waarneem in mn rechterooghoek en tegelijk een waarschuwend geluid hoor.

Het is een al wat oudere man op een fiets die van zich laat horen, ik hou m’n pas in en laat hem passeren. Met mn aandacht nog bij de nu in de verte wegzoevende scooterende streekgenote had ik de man niet opgemerkt, hij mij wel. “Excuus, pardon.. ‘k had even niet opgelet” zeg ik ‘m. “Geeft niets hoor, ik had je al gezien, je doet goed werk, ‘k heb wel respect voor de SP” en hij fietst onverstoord verder.

“Respect voor de SP?” hoe komt die man daar nu bij om dat te zeggen? Vraag ik me af, ‘k kan zo niets bedenken en vervolg m’n weg in de Wijk Zuid. Als ik even later in de straat die mijn achternaam draagt in gesprek raak met een buurtgenote die haar hond uitlaat wordt het me iets duidelijker. Ze vraagt of ik het niet koud heb, zo in korte broek bij de deuren langs om folders te bezorgen en voor welke partij ik op stap ben.

Nee, koud ben ik niet en ik ben geen watje, kom nou. Gewoon doorstappen, ben grootgetrokken uit de vette Groninger klei. Als ik naar de stapel gevouwen flyers in mn ene hand kijk gaat me een lichtje op, de voorzijde is getooid met massieve zwarte en rode biljetletters. Met een beetje fantasie zou het in het voorbijgaan wel iets kunnen lijken op de huisstijl van de SP.

Ik ben geen lid van de SP, nee nixniedus, als Vrijdenker ben ik nergens lid van, maar stel dat de PSP weer zou opstaan dan zou ik daardoor misschien wel in verleiding gebracht en ontwapend willen worden door Saskia Holleman. Afijn, ik loop kortgebroekt stevig de wijk door en breng huis aan huis de folder. In gedachten ga ik enkele decennia terug in de tijd toen ik als tienertje daar ook gleuf-aan-gleuf de Huis-aan-Huis inschoof.

Enkele hofjes verderop hoor ik hoe een huisdeur opengaat en een vrouwenstem me akelig vermanend naroept “meneer, dit is miljeuvervuiling!” en een wat corpulente jongedame zwaait half uit het deurkozijn naar buiten hellend met de flyer in de lucht die ik in haar deurgleuf gefrutseld had. “Is goed mevrouw” antwoord ik haar terwijl ik enkele deuren verder de volgende flyer aflever. Ze doet de deur weer dicht en de rust keert weer.

Bij het laatste blok aangekomen en kort voordat ik weer richting wachtende Zwoele Franse Troela loop komt er een klein formaat Teutoons vehikel aanrijden die aan de wegkant stilhoudt. Aan de bestuurderskant is het raam naar beneden en een boze en haarloze jongeman begint al op afstand tegen me te roepen dat ik bezig ben met miljeuvervuiling. Ik had een flyer in hun deurgleuf geduwd, dat had ik niet mogen doen.

Naast de glimmende bolleboos ontwaarde ik de corpulente jongedame die zich voorin breed uitgemeten gezeten nogal briesend en stampend zat op te winden en druk doende was vanaf haar benauwde positie mij in beeld te krijgen met haar smartfoon. Oeps.. dacht ik bij mezelf, ik hoop dat m’n haar goed zit en m’n gulp niet openstaat. Terwijl ik naar het relaas van de Brulboeiende Bolleboos luisterde zette ik m’n gezicht in standje nog vriendelijker en zwaaide naar de camera, wie weet word ik nu beroemd.

Beleefd en vriendelijk teruglachend liet ik Brulboei uitrazen, die mij als werkschuw tuig van alles toewenste, ik moest maar eens echt aan het werk gaan, een echte baan zoeken, ik was een stumpert en bovendien nog kansloos! Hij zette het Teutoontje weer in zijn vooruit, brulde nog wat onduidelijks uit het openstaande raam en verdween links de hoek om.

Ik moest wel een beetje grinniken en had tegelijkertijd plaatsvervangend medelijden met de socialistische straatbrigade van de SP, wat moeten die allemaal naar hun hoofd geslingerd krijgen als zij gleuf aan gleuf hun blijde boodschap brengen.. werkschuw tuig dat maar een echte baan moest gaan zoeken en daarnaast ook nog kansloos!