Home » Columns » Klappen voor opa …

Klappen voor opa …

Hij genoot er zichtbaar van en was aantoonbaar geroerd toen het volledige Canadese parlement hem op vrijdag 22 september 2023 een staande ovatie gaf. De 98-jarige Yaroslav Hunka kreeg het er zowaar warm van, streek eens met zijn rimpelige rechterhand over het uitgedroogde voorhoofd waarna hij beide vuisten fier gebald in de hoogte hief.

Hij had het dan ook wel meer als verdiend, deze Canadese opa van Oekraïense afkomst die in zijn jonge jaren zijn vuisten voor Volk en Vaderland had ingezet. Als teenager had Yaroslav als vrijwillig militair in de Eerste Oekraïense Divisie gediend en zolang en zover hij bij machte was had hij met overtuiging die Volksfeinde Vernichtet.

Het was ook niet zomaar een applausje als je beseft dat ook de huidige president van zijn voormalige moederland zich onder het enthousiaste klapvee bevond. In zijn eeuwig en enig legergroene boswachtersoutfit stond deze kortbenige en slordig bebaarde boskabouter en in het bestuurspluche omhooggeschoven figurant driftig mee te klappen, nadat hij in datzelfde parlement z’n verhaaltje gedaan had. Een oorlogssubsidie van 650 miljoen Canadese dollars wist hij door zijn Canadese Troedelidomcollega toegezegd gekregen. Van de Amerikanen, waar hij de dag ervoor op theevisite was, is het nog maar even afwachten of de knip daar (nog) vol opengaat.

De democratische fractievoorzitter in de Amerikaanse Senaat Chuck Schumer was in elk geval niet zo happig om de legergroene boskabouter nog eens tig-miljoen aan belastinggeld mee te geven. Ook mocht hij geen babbel meer geven zoals eerder, zijn dagen lijken geteld – elk moment kan de subsidie stekker eruit getrokken worden. In dat geval is het maar hopen dat alle groene kabouterbaardmannetjes voor zichzelf op tijd een goed heenkomen gevonden hebben om in alle anonimiteit van hun met bloed, dood en ellende verdiende bloedgeld onbekommerd en vredig verder te leven.

Opa Yaroslav Hunka was daar in elk geval goed in geslaagd, dus dat geeft hoop voor de toekomst. In de zomer van 1947 was Hunka samen met 8.570 andere in het Italiaanse Rimini geïnterneerde krijgsgevangenen zonder al teveel poeha en tralala naar Engeland overgebracht. Paus Pius XII deed een goed woordje voor deze oud-strijders, die tenslotte goede katholieken en anti-communisten waren. Ze doken daar geluidloos onder in Engelse gehuchten, dorpen en steden en een aardig deel trok door om zich in de Canadese bush-bush schuil te houden, bang als ze waren voor represailles en vergelding. Het waren dan ook niet bepaald engeltjes, deze oorlogsvrijwilligers die in de Eerste Oekraïense Divisie gediend hadden.

In werkelijkheid was Hunka een van de collaborerende honden die bekend en berucht waren geworden als het 14e Waffen-Grenadier-Division Galizien, een divisie van de Waffen-SS. Een van de Oekraïense SS-legeronderdelen die zich op beestachtige wijze hadden laten gelden en zich schuldig gemaakt hadden aan oorlogsmisdaden. Massamoord op Polen, Oekraïners, Russen en Joden was de smerige verdienste van dit Freiwillig Angetreten moordtuig onder aanvoering van Melnyk en Bandera dat in de nadagen van WOII op 17 maart 1945 werd omgekat. Onder generaal Pavlo Shandruk werden deze collaborateurs hernoemd tot de Eerste Oekraïense Divisie, Yaroslav Hunka was een van hen.

Waar is Simon Wiesental, waar zijn al de onvermoeibare en zelfverklaarde Nazi-Jagers als je ze echt nodig hebt? Liggen die allemaal te slapen of liggen ze nu onderhand allemaal zes voet diep onder de zoden? Waar is de onafhankelijke pers? Willen de echte journalisten – als ze er uberhaupt nog zijn – opstaan? Het wordt onderhand hoogste tijd! Leg de vinger op de werkelijk zere plekken, veeg de vuile leugens opzij, stop de massamoord, niets is wat het lijkt, draai de geldkraan dicht, draai de wapens om, ga de straat op, maak een eind aan deze moorddadige idiotie. Grijp al die boosaardig, baardige boskabouters bij hun ballen en als je toch bezig bent, bewaar ook een paar ferme fikse Klappen voor opa