Op zondag 19 juni 2011 besteedde het actualiteitenprogramma Brandpunt van de KRO aandacht aan de revolutie op bestelling. De recente machtsomwentelingen in Egypte waren niet – zoals algemeen gedacht wordt – het resultaat van spontane volkswoede maar welbewust en goed georganiseerd. Toen de naam Otpor viel was mijn aandacht extra gewekt, want… laat ik daar nu hét een en ander in het verleden over gerechercheerd hebben.
Fré Morel – vasthoudend, volhardend met open geest, niet links of rechts, maar VRIJ-denkend
Wie en wat is Otpor zult u zeggen? Nou.. laat ik u wat slagwoorden aan de hand doen: revoluties, Georg Soros, Open Society Institute, Mabel (Oranje) Wisse/Smit, Mohammed Sacirbegoviç, Mohammad Yunus, Micro Krediet, (koningin) Maxima (Oranje) Zorreguita…. een smerig en uiterst ondemocratisch vertakt web dat zich richt tégen de (wereld)burgers maar zegt vóór hen te werken.
Otpor – geregisseerd verzet
De (studenten) organisatie Otpor (wat verzet betekend) werd op 10 oktober 1998 in Servië opgericht door Srđa Popović en bracht de regering van Slobodan Milošević ten val. Dit gebeuren staat te boek als de Bulldozer Revolutie of te wel de Bager Revolucija. De door de opstandige studenten veel gebruikte slagzinnen waren toentertijd Gotov Je en Vreme Je! (wat respectievelijk ’t Is voorbij! en Het is tijd! betekent). Otpor had zijn zaakjes logistiek en organisatorisch erg goed voor elkaar. Meer dan 2,5 miljoen stickers met deze strijdkreten lagen bij revolutiebegin al klaar en waren de slogans overal in Belgrado te lezen door middel van graffiti én voorbedrukt op jassen, sjaals en T-shirts. De studenten zaten duidelijk niet om een paar centen verlegen!
Aan de basis van deze pressiegroep liggen de ideeën van de Amerikaanse politicoloog (en zichzelf lange tijd pacifist noemende) Gene Sharp. In 1973 schreef hij The Politics of Nonviolent Action dat de basis vormde voor het in 1993 door The Albert Einstein Institution uitgebrachte revolutie-Bijbel From Dictatorship to Democracy. Daarin werd in 198 stappen beschreven welk strategische zetten gedaan moesten worden om te komen tot een geslaagde geweldloze revolutie. Zeker niet voor het eerst in dit verhaal en deze context komen we bij The Albert Einstein Institution dat door Sharp in 1983 als ideële organisatie opgericht, de naam Georg Soros tegen die samen met de National Endowment for Democracy (NED) als de grote financiers achter de schermen optrad. Dát moet bij kritische lezers op zijn minst al wat wenkbrauwen doen optrekken
De denktank/NGO International Center on Nonviolent Conflict werd één van de pleitbezorgers van de revolutie-Bijbel van Sharp die in meer dan 24-talen vertaald en herdrukt is. De daarin beschreven methoden zijn voor een groot deel afkomstig uit het in 1985 door Sharp gepubliceerde National Security Through Civilian-based Defense en aangevuld met in praktijk getoetst en bewezen methodes bij de succesvolle afsplitsing in 1991 van de Baltische staten (Estland, Letland en Litouwen) van de toenmalige Sovjet Unie. Met deze kennis als basis werden groepen als Otpor opgezet, pressiegroepen die geheel naar de voorbeelden uit de vorige eeuw revoluties opzetten en exporteren, alleen voor het oog (en in de praktijk ogenschijnlijk minder bloedige) geweldloze revolutie.
Mabel in zicht
De in de revolutie ervaren Otpor studenten verleenden actieve ondersteuning bij de Rozen Revolutie in Georgië in 2003 en de Oranje Revolutie inde Oekraïne in 2004. Het Plein van de Onafhankelijkheid (Majdan Nezalezjnosti) in Kiev zag wekenlang oranje van de mensenmenigte die vol behangen was van oranje merchandising, voorbedrukte oranje sjaals, truien, vlaggen, etc… een bewezen en herkenbare tactiek. Bij die overeenkomsten zou het niet blijven, meerdere pressiegroepen zagen het levenslicht. Zonder dat de (wereld)burgers het door hadden was een nieuw tijdperk van welbewust gecreëerde revoluties aangebroken. Oók Mabel van Oranje schijnt op haar beurt hierin een aandeel te hebben gehad. In opdracht van Soros richtte zij in 1994 de door hem gefinancierde NGO European Action Council for Peace in the Balkans (EACPB) op, een frontgroep die zich zogezegd inzette voor vrede, democratie en stabiliteit op de Balkan, desnoods door middel van (militair) ingrijpen door het Westen. Met Willemijn Verloop, die in die tijd Programme Director was van het EACPB, richtte ze in 1995 een volgende NGO op, War Child Nederland, een politieke lobby die als een frontgroep binnen een frontgroep fungeerde en waarvan de controle in handen bleef van de EACPB. De financiële middelen voor War Child Nederland waren o.a. afkomstig van … Georg Soros!
Er volgden vele nieuwe Otpor klonen, vredebrengende organisaties zoals Kmara!’ (Georgië), Pora! (Oekraïne), KelKel (Kyrgyzstan), Zubr (Wit Rusland met een onderafdeling in Polen), Mjaft! (Albanië), ‘Oborona‘ (Rusland), ‘Bolga’ (Oezbekistan), ‘Nabad-al-Horriye’ (Libanon) en recentelijk en Kifaya (Egypte) en vele andere hier niet genoemd. Spontaan opgerichte burger protestgroepen die verrassend genoeg veel overeenkomsten met elkaar hadden.
Betekenis
Kmara! (wat Genoeg! betekende), was een in april 2003 opgerichte beweging die actie voerde tegen de regering van Eduard Schewardnadse en een sleutelrol speelde in de Rozen Revolutie. ‘Pora!’(dat Het is tijd! betekent) speelde in 2004 haar bepalende rol in de Oekraïne waardoor Viktor Joesjtsjenko aan de macht kwam, KelKel (wat Stalende wedergeboorte van het Goede betekent) was in 2005 actief in Kyrgyzstan en speelde een belangrijke rol in de Tulpen Revolutie waarbij president Askar Akayevich Akayev ten val gebracht werd. Zubr (wat Bison betekent) dat in 2001 werd opgericht en met behalve in Wit Rusland ook een onderafdeling in Polen probeerde in 2006 in Wit Rusland een Jeans-Revolutie te ontketenen. De lijst van dit soort spontaan opgerichte burger protestgroepen is moeiteloos aan te vullen, zoals met Mjaft! (dat Genoeg! betekent) uit Albanië, Oborona (in 2005 opgericht en dat Verdedig-tegen betekent) uit Rusland, Bolga uit Oezbekistan, Nabad-al-Horriye uit Libanon, Parihaka (New Zeeland), Rachad, (Algerije), Gandhi (India), Proyecto Varela (Cuba), Projeto não-violência (Brazilië), Yox! (Azerbeidzjan), Kifaya (wat Genoeg! betekent) uit Egypte, etc, etc. Het laatst genoemde Kifaya stond aan de basis van de 6 april beweging in Egypte die in 2011 president Hosni Mubarak ten val bracht.
Maar óók in de Tunesische Revolutie (ook wel bekend als de ‘Jasmijn Revolutie’) van januari 2011 is de hand van Otpor zichtbaar waarbij president Zine El Abidine Ben Ali ten val gebracht werd. De lijst van geweldloze revoluties is oneindig veel langer. Zo startte in februari 2011 in Libië volgens Otpor recept een spontane burgeropstand met de bedoeling het bewind van Muammar Muhammad al-Gaddafi ten val te brengen. Wie herinnert zich nog het gehannes met een Nederlandse marinehelikopter en de vermeende aanwezigheid van Mabel van Oranje in Libië? Op zich helemaal niet zo vreemd.. wie revolutie zegt, zegt Soros en treft daar in de buurt automatisch Mabel aan!
In maart 2011 ontaardde het een en ander in het Arabische Voorjaar. Veel Landen in het Midden Oosten kregen vanuit het niets te maken met demonstraties tegen het zittende bewind, landen als Algerije, Jordanië, Libanon, Jemen, Bahrein, Marokko, Oman, West-Sahara, Mauretanië, Saudi-Arabië, Sudan, Irak, Marokko en Syrië waarvan president Bashar al-Assad op maandag 20 juni 2011 via een radiotoespraak liet weten dat naar zijn overtuiging de protestbeweging geleid werd door een kleine groep saboteurs. Maar het was niet alleen Noord-Afrika waar de spontane revoluties plaatsvonden, ook aan de Ivoorkust werd bloedig slag geleverd. De zittende (christelijke) president Laurent Koudou Gbagbo wenste zich niet neer te leggen bij de vermeende verkiezingsoverwinning van de (islamitische) tegenkandidaat Alassane Dramane Ouattara. Pas na Frans militair ingrijpen werden de bordjes verhangen.
Sponsors
Wat al deze bewegingen als Otpor, Kmara!, Pora!, etc., etc., met elkaar gemeen hebben is dat ze zonder uitzondering met miljoenen dollars gesteund werden en worden door o.a. het National Democratic Institute (NDI) uit Washington onder voorzitterschap van Madeleine Albright, het National Endowment for Democracy (NED) uit Washington, het Republican Institute (IRI) uit Washington, het in Washington gevestigde Freedom House (dat voor ca. tweederde gefinancierd wordt door de Amerikaanse Overheid en éénderde door particuliere(n) instellingen, onder andere door de Open Society Institute van Georg Soros), het Open Society Institute International Renaissance Foundation uit Washington van Georg Soros, het Committee on the Present Danger (CPD), het United States Agency for International Development (USAID), etc, etc. stuk voor stuk NGO’s die zich op een heel Orwelliaanse wijze intensief bemoeien met de politiek van soevereine staten.
De invloed van deze miljoenen dollars zware denktanks is enorm! Namens de NED verklaarde Paul B. McCarthy dat Otpor in de periode september 1998 tot en met oktober 2000 (voorafgaand aan de officiële oprichting!) zeker $ 3.000.000,– had ontvangen. Het USAID had volgens Donald L. Pressley o.a. honderdduizenden dollars aan Otpor beschikbaar gesteld voor “demonstration-support material, like T-shirts and stickers”. Otpor had volgens Daniel Calingeart van IRI een groot deel van de $ 1.800.000,– ontvangen die het IRI rond 2000 in het toenmalige Joegoslavië had uitgegeven….“a close working relationship with the CIA, and Agency officers often operated abroad under USAID cover”
Overeenkomst
Kenmerkend voor deze van buitenaf gestuurde, gecontroleerde en gefinancierde pressiegroepen is het (per land) creëren en gebruiken van simpele en herkenbare symbolen (zoals roos en tulp), het gebruiken van herkenbare kleuren (zoals oranje en rood), kernachtige simpele slagwoorden (als Genoeg, Het is tijd! en ’t Is voorbij!) en dat alles onder een universeel herkenbaar symbool (de gebalde vuist).
Wat al deze NGO’s (non-gouvernementele organisaties) met elkaar gemeen hebben is dat de burgers in de overtuiging zijn dat zij de regie voeren van deze pressiegroepen. Dit wordt onder andere bereikt door de geraffineerde methodes die gebruikt worden zoals door nadrukkelijk geweldloos protesteren waardoor de burgers sneller overtuigd en overgehaald worden om zich te groeperen. Elke vorm van (politieke) samenwerking met de zittende macht(hebbers) wordt van de hand gewezen, in plaats daarvan wordt alles in het werk om van buitenaf een economische blokkade te bewerkstelligen, die van binnenuit ondersteund wordt door stakingsacties. Om uit de zelf gecreëerde chaos te komen wordt door de bevrijdingsbewegingen die hun basis hebben in de pressiegroepen om geweldloze ondersteuning gevraagd van buitenaf. Het internet en social media als Twitter, Faceboek, Flikr, YouTube, etc. spelen in de onderlinge communicatie een belangrijke rol.
Van deze machtswellustigen in schaapskleren zullen we in de nabije toekomst ongetwijfeld meer horen: In 2002 hebben de vooraanstaande Otporactivisten Ivan Marovic, Srdja Popovic het Centre for Applied Nonviolent Action and Strategies (CANVAS) opgericht. Een onafhankelijke NGO die trainingen en workshops geeft aan belangstellende activisten wereldwijd, waaronder Egypte, Palestina, West Sahara, West Papua, Eritrea, Wit Rusland, Azerbeidzjan, Tonga, Birma en Zimbabwe.