“Ik ben een revolutie aan het maken” … aan het woord is Wim Tilburgs, een boom van een kerel, en wat voor revolutie. Vier jaar geleden, op 3 juni 2015, was de maat voor de nu 58-jarige Wim letterlijk en figuurlijk vol. “Ik was simpel gezegd bezig om dood te gaan” vervolgt Wim zijn relaas.
Door zijn toenmalige leefstijl en houding zou dit onherroepelijk ook het resultaat geweest zijn. Behoorlijk overgewicht, zwaar aan de medicijnen en als Libanon-veteraan lijdend aan de naweeën van zijn uitzending eind ’81 naar dat gebied. Wim kwam nauwelijks zijn stoel nog uit en door zijn ongezond eetpatroon was het wachten op een toesnellende radicale finale. Dwarsligger, zelfdenker maar vooral doener Wim draaide een knop bij zichzelf om, begon zijn gevecht tegen zijn ziekte en dat met een volhardendheid die zeer succesvol bleek. Een ander eetpatroon en andere levenshouding zorgde voor een tientallen kilo’s lichter lichaam en bevrijdde zichzelf daarmee ook van zijn diabetes 2.
De stichting ‘jeleefstijlalsmedicijn’ is het resultaat van zijn inspanningen en timmert behoorlijk aan de weg. De website genereert tienduizenden bezoekers per week en de Facebookpagina telt rond de 5000 volgers. Anders in het leven staan maar ook het denken anders definiëren, zelf denken en niet braafjes meehobbelen in de farmaceutische pillen en poeders aanpak. Ziek zijn is topsport is een uitdrukking van Wim, en zijn verhaal wordt toenemend en door steeds meer kritische artsen onderschreven. De Belgische medisch antropoloog, Prof. Dr. Reginald de Schepper verwoordde het als volgt: “Wat Wim zegt is baanbrekend, niet enkel omwille van de inhoud maar ook de vorm (een bottom-up benadering waarin patiënten zelf het initiatief nemen en andere patiënten ondersteunen, in samenwerking met artsen en onderzoekers). Dit is een ware paradigma shift (om de terminologie van Thomas Kuhn te gebruiken).”