Home » Columns » Mama mag ik Cola?

Mama mag ik Cola?

Door ‘gratis’ kleine frutsels weg te geven worden mensen overgehaald product A of B te kopen, een kinderhand is gauw gevuld, aldus een oud Nederlands spreekwoord.

Dat is niet alleen nu zo maar eigenlijk altijd al het geval, een soort van prehistorische graai- & hebzucht denk ik dan. Maar, het zijn niet alleen kleine kiddo’s die zich zo simpel om laten kopen met Flippo’s, Wuppies en Mini’s. Allerhande waardeloze plastic friemels & prullen activeren met gemak elk zeuralarm.. mama mag ik?

Rond 1886 brouwde de aan drank en morfine verslaafde dokter John Smith Pemberton voor zichzelf een geestverruimend drankje uit onder andere alcohol, cocaïne en colanoten wat ook bij anderen aardig in de smaak viel. Hij maakte er een zwierige handel van.

Gutmenschen uit die tijdsperiode vonden dat alcohol niet mocht & moest, dus werd dat onderdeel ingeruild voor een stevige suikersiroop. Niet lang daarna kwamen de vingers omhoog vanwege de cocaïne, die de menselijke geest ontremde en de lust dusdanig opwekte dat de vrouwen er wulps en wellustig van werden.

In 1903 werd het drankje daarom een stuk minder heet & hitsig gemaakt door de cocaïne eruit te filteren. Suikerverslaafden bleven desondanks het spuitwater trouw, ze hielden zich vast en zochten hun heil in het bruine goedje.

Zeven jaar na afloop van de Groote Oorlog wierp Coca Cola het Bruine Hakenkruis in de strijd en moest de rechtsom draaiende swastika ook het zoete goedje geluk gaan brengen. Rond de tijd dat voor het moederland de Tweede Grote Mensenslachting zou aanvangen werd de gelukshanger aan de wilgen gehangen, aan de andere kant van de grote waterplas vond een politieke beweging dat het bruine teken ook wel bij hun ideetjes passend was.

De wereldwedstrijd die volgde is alweer decennia geschiedenis maar het zoetesoepiemerk is nog steeds op de markt, nu zeuren suikerverslaafde kiddo’s zonder gratis hakenfrutsel … alles is een ‘markt’.. hoe groter hoe winstgevender… Mama mag ik Cola?