Voor een aardig aantal Palestijnen zal het niet meer “dagen-in-het-Oosten”, bij hen is op de vooravond van Hemelvaartsdag het licht uitgegaan, dat zijn nog eens Hemelvaarders Pur-Sang. Niet helemaal vrijwillig of naar eigen keuze, maar wel onverbiddelijk werden een kudde mannen, vrouwen en kinderen van Gaza naar het hiernamaals gebombardeerd.
’t Was misschien ook niet zo’n bijster goed idee om begin mei 2021 een dikke duizend king-size vuurpijlen over de schutting naar de bozeburen te schieten want dan kan je wat terug verwachten. Vooral ook als je weet dat die buurtjes de beschikking hebben over het meest geavanceerde moordtuig op deze aardkloot. Eigen Schuld, dikke bult – Dikke Boem dus!
Het is ook altijd feest met die lui, waarom doen ze dat dan ook? De geschiedenis heeft ons toch duidelijk bij-geleerd over het hoe en waarom de staat Israel ontstaan is? Voor heel veel wereldburgers is het gesneden koek dat het vervolgde volk recht heeft om zich zelfstandig in eigen Blut-und-Boden grund zurück zu ziehen, toch? Die Eigen Staat werd in 1948 van de Palestijnse grond getrokken, een klus waar ze toch wel een paar honderd jaar aan hebben zitten sleutelen en met wat een nakomend gelazer. Tot aan de dag van vandaag is het daar in het Heilige Land moord en doodslag wat de klok slaat.
Misschien was het plan van de voor-oorlogse NSB een beter idee geweest om in Suriname en de aanpalende Franse en Engelse bosgebieden een Joodse Staat op te trekken. Sinds de VOC-tijd was daar al een behoorlijke Joodse volksplanting aangeland en ingebed van plantage-eigenaren, bankiers, handelaren. Het had ook een kleine 100.000 mensenlevens kunnen schelen als dat Plan Mussert voortvarend en enthousiast was aangepakt, dan hadden onze NaZionale Oosterbuhren in de Tweede Helft naast het net gevist en waren de treinen naar Westerbork leeg vertrokken. Maar nee, De Tempel moest en zou op een berg in Het Oosten worden opgebouwd.
Dat is en was toch wel een hardnekkig wensdingetje binnen bepaalde kringen. De lijst van bereidwillige sponsoren is te lang en de bijbehorende belangen te groot om daar een te uitgebreid verhaal van de bouwen, alles wat meer letters telt dan de wekelijkse aanbiedingsfolder van de Aldi en dan ook nog zonder plaatjes wordt so-wie-so niet meer geconsumeerd. Toch zijn er voor de historisch geïnteresseerde Homo-Sapiens wel wat weetjes te weten. Zo stond een kleine 200 jaar terug in de tijd, december 1829 om precies te zijn, een artikel in de krant dat baron Nathan Mayer Rothschild de Ottomaanse Sultan een super vette lage lening aangeboden had als hij daarvoor in ruil de absolute zeggenschap en controle kreeg over het oude Palestijnse stadje Jeruzalem en het Palestijnse gebied zelf, inclusief de daar wonende inboorlingen.
Vette pech, de Sultan hapte niet toe. Het was niet de eerste keer en ook niet de laatste om dat gebiedje binnenboord te halen. Een paar jaar later, in 1833, schreef de latere Engelse minister-president Benjamin Disraëli al over de wensdroom van een excluisief Joods Rijk met aan het hoofd een Joodse elite in het Beloofde Land. Lord Palmerston liep ook al warm voor een Joodse Bufferstaat om de Britse Belangen veilig te stellen, evenals de grootvader van Winston Churchill, bij veel WOII liefhebbers welbekend. Moses Haim Montefiore – een andere Financiële Wereld Grootheid slaagde er in 1855 eindelijk in om stukken grond in de Palestijnse negorij te bemachtigen. Hij liet op een heuvel buiten de muren van Jeruzalem, direct tegenover de berg Sion de eerste Joodse wijk bouwen: Mishkenot Sha’ananim.
De autochtone inboorlingen was niets gevraagd, geen goedkeuring om in hun voor- of achtertuin iets op te trekken. Ze gaven ook geen akkoord toen hun geboortegrond, hun erfland, op 2 november 1917 door de Britse minister van Buitenlandse Zaken aan de Zionistische Federatie – c.q. Lord Rothschild – cadeau gedaan werd in ruil voor Amerikaanse deelname aan de door hen op dat moment nagenoeg verloren WOI. Met bommen & granaten kwamen de Amerikaanse bankiers de geallieerden en zichzelf te hulp, de wereld baarde aan het eind daarvan een nieuw wereldrijk en kreeg een Heilig Landje daarbij als bonus. De nieuwkomers verdreven stukje bij beetje de inboorlingen, die kregen geen kraaltjes of spiegeltjes als gift, maar Bommuh op de Kop.