Categoriearchief: Columns

Buiten haar eigen vakgebied(en) is ze onder het gros van de Lagelanders nagenoeg onbekend, Prof. Dr. Connie R. Jimenez.

Ze is Hoogleraar en schrijft geen columns in dag- en weekbladen, geen pulp- of horrorverhalen, heeft ook geen journalistieke vooropleiding en theaterwetenschap is aan haar niet besteed. Ze heeft nooit een letter uit haar pen geklodderd voor LINDA, Viva, Marie Claire, TopSanté, of Ouders van Nu en niet in VT-wonen of in de Playboy, niks van dat alles.

Dr. Connie heeft andere kwaliteiten en specialiteiten zo is zij oprichter en hoofd van het Onco Proteomics Laboratory sinds 2006 en hoogleraar Translational OncoProteomics aan de afdeling Medische Oncologie van het VU Medisch Centrum in Amsterdam. Daarnaast is deze wetenschapper ook nog eens Professor Neuroscience – Neurodegeneration, Professor Imaging and biomarkers en Professor Cancer biology and immunology en dat allemaal aan de Vumc.

Wat zij te vertellen heeft en dat op 3 november 2021 ook in Rotterdam liet weten stuit veel goedwillende en goedgelovige Polderlanders finaal tegen de borst. Haar weten, kennis, kunde en oordeelkundige visie strookt niet met de politiek correcte mantra van de de Snuifkliek in Den Haag. Het Rijksministerie van Propaganda moet officieel nog bekrachtigd worden maar dat doet niets af aan de effectiviteit van de Angstporno die nu constant mediaal wordt rondgetoetert.

Dr. Connie heeft gerede twijfel over de veiligheid van de op DNA en RNA gebaseerde coronavaccins, en zij staat daarin niet alleen, met haar delen vele andere kundige medische wetenschappers deze menig. Zij wil het goedje in elk geval niet in haar aders gespoten hebben. “Gevaccineerden kunnen nog steeds besmet raken en de ziekte doorgeven. Groepsimmuniteit met deze vaccins is niet mogelijk en het coronapaspoort is slechts een schijnveiligheid. Strikt genomen is het QR-paspoort het begin van een social-credit controlesysteem, dat niet thuis hoort in een democratie. Ik doe niet mee aan de QR-code samenleving en kan gewoon niet meedoen aan een systeem dat leidt tot vaccinatiedwang en discriminatie”.

Hartchirurg, Prof. Dr. Jan Grandjean, Hoogleraar aan de Universiteit in Twente, internationaal bekend om zijn operaties op een kloppend hart had in 2020 grote kritiek geuit op het beleid van de Snuivende kliek in Den Haag. Grandjean – die in 2021 afzwaaide en met pensioen ging – ging nog een stapje verder dan Dr. Connie, hij noemt de overheidsaanpak niet anders dan geregisseerde mindcontrol. Tot zover twee medisch specialisten die niet breeduit in de landelijke media uitgestraald en gedeeld worden, niet in de LINDA, Viva, Marie Claire, TopSanté, of Ouders van Nu, niet in VT-wonen, de Playboy of het AD.

Dat… is weggelegd voor de populaire Lagelandse Thrillertruus en columniste Saskia Noort, die krabbelt op 6 november 2021 als DES-kundige met gladde pen in het AD dat de Goegemeente “zoveel mogelijk thuis moet gaan werken, een mondkapje dragen en vooral moet laten vaccineren. Twee prikjes en je bent van zo veel gezeik af.”

Ze heeft een hele kudde lezers en ook haar schrijfsels worden grif geconsumeerd, en toegegeven ze heeft een vaardige pen. Ze doet me een beetje denken aan kundige kletsers uit het verleden, bijvoorbeeld Tokyo Rose, Max Blokzijl maar meer nog aan Cynthia Asquith. Net als Noort was zij een begiftigde Thrillertruus en columniste.

Cynthia schreef horrorverhalen op uit eerste hand en putte als schoondochter van de toenmalige Engelse premier Asquith direct uit vers bloedende bron. Dood en verdoemenis als entertainment en literatuur, gruwelstories, voorgeleefd en beleefd door miljoenen mannen die vernietigt werden in de moordende maalstroom van de Eerste Wereldoorlog.

Zij tekende op 16 juni 1915 bijvoorbeeld de smerige zeepleugen op in haar dagboek, een propagandaverhaal dat later die oorlog en in de opvolgende tweede helft breeduit gemeten werd, het verhaal van de mensenzeep die niet alleen doodsangst maar vooral ook de haat deed oplaaien, haat tegen de anderen met dood en vernietiging als belangrijk en bewust gewenst gevolg.

Het zal u natuurlijk allemaal worst zijn, elk heeft zo zijn eigen gelijk, waar bemoei ik me eigenlijk mee? Elk weet zeker dat hij met zijn keuze goed zit en verkeren we ondertussen in een steeds verder verknipte en verder ontregelde samenleving, en ‘dat allemaal door de schuld van die ander’.

Ik hou mij al 3 x 18 jaar bezig met oorlogen, hoe ze ontstaan, de leugens en de vele waarheden, onvoorstelbaar zoveel ik heb gevonden. De leugen regeert, dat is zeker en het zijn vooral de overheden die liegen als een ooggetuige, misleiders in optimaforma zoals de Snuivende Haagse Kliek.

Mijn advies – ook al wilt u die niet horen of lezen – maar u mag er (nog) steeds mee doen wat u wilt, die vrijheid heeft u nog – Buckle Up, zet u schrap, er staat iets groots te gebeuren! Voor mij geen raad of advies van een Thrillertruus en columniste, mijn koers en keuze bepaal ik – overigens als mens met een bewezen goed werkend immuunsysteem – op basis van kundige en moedige mensen zoals Prof. Dr. Jan en Professor dr. Connie…

Het valt vaak niet mee mensen te overtuigen van het gevaar van nieuwe vaccinaties, zoals de prik tegen baarmoederhalskanker of de aanstaande prik tegen de gevreesde Mexicaanse Griep.

7 AUGUSTUS, 2009 – Tegenbericht.wordpress.com

Op school hebben we immers geleerd dat het aan vaccins te danken is dat een scala aan gevaarlijke infectieziekten tegenwoordig is uitgeroeid of bijna uitgeroeid, dus in basis is vaccineren een goed idee, denken we. Daarom hieronder een stukje geschiedenis over pokken, een ziekte waarvan de gemiddelde Nederlander zeker denkt te weten dat het dankzij vaccinaties is dat we er tegenwoordig geen last meer van hebben. De werkelijkheid is heel anders, maar oordeelt u zelf.

Het onderstaande is een vertaling van het tweede artikel op deze pagina, en is oorspronkelijk ontleend aan het boek Vaccination: The “Hidden” Factsdoor Ian Sinclair.

Hoewel in Engeland in 1852 de verplichte inenting tegen pokken geïntroduceerd werd doodde in de periode 1857 tot 1859 een pokkenepidemie 14.244 mensen. In 1863 tot 1865 eiste een tweede epidemie het leven van 20.059 mensen. In 1867 werd de wetgeving op het gebied van de verplichte inenting verscherpt waarbij mensen die weigerden zichzelf of hun kinderen te laten vaccineren werden vervolgd.

Na vier jaren van intensieve inspanning om iedereen tussen de 2 en 50 jaar oud te vaccineren kondigde de Chief Medical Officer van Engeland in mei 1871 aan dat 97.5 procent was ingeënt. In het volgend jaar, 1872, werd Engeland getroffen door de ergste pokkenepidemie ooit, wat resulteerde in 44.840 dodelijke slachtoffers. Tussen 1871 en 1880, tijdens de periode van verplichte vaccinatie, sprong het sterftecijfer van pokken van 28 naar 46 per 100.000 inwoners.

In het British Medical Journal (Januari 21, 1928 p.116) zette Dr. L. Parry zijn vraagtekens bij de inentings statistieken die een hoger sterftecijfer lieten zien onder gevaccineerde mensen dan onder het niet ingeënte deel van de bevolking:

„Hoe kan het dat bij pokken de kans op dodelijke afloop bij gevaccineerde mensen vijf maal hoger is dan bij mensen die niet gevaccineerd zijn? Hoe het dat in sommige van onze meest gevaccineerde steden — bijvoorbeeld, Bombay en Calcutta — de pokken vaak voorkomen, terwijl in sommige van onze slechtst gevaccineerde steden, zoals Leicester, pokken bijna niet voorkomt? Hoe kan het dat ongeveer 80 percent van de ziektegevallen in de Metropolitan Asylums Board pokkenziekenhuizen gevaccineerde personen betreft, terwijl slechts 20 procent van de patiënten niet is gevaccineerd?“

„Hoe kan het dat Duitsland — het best-gevaccineerde land ter wereld — meer sterfgevallen heeft in verhouding tot de bevolking dan Engeland? Bijvoorbeeld in 1919 waren er 28 sterfgevallen in Engeland en 707 (op 5012 zieken) in Duitsland. In 1920 waren er 30 sterfgevallen in Engeland, tegen 354 in Duitsland, en in 1925 had Engeland 5.363 gevallen van pokken, waarvan 6 met dodelijke afloop. Wat is de de verklaring?“

In Schotland stierven tussen 1855 en 1875 meer dan 9.000 kinderen onder de 5 jaar aan pokken ondanks het feit dat Schotland op dat ogenblik één van de best gevaccineerde landen ter wereld was. Tussen 1907 en 1919, een periode waarin slechts 1 op de 3 kinderen gevaccineerd was, werden in de leeftijdsgroep tot 5 jaar slechts 7 dodelijke pokkengevallen geregistreerd.

In Duitsland hadden in jaren 1870-1871 meer dan 1.000.000 mensen pokken, waarvan er 120.000 stierven. Hiervan was 96 procent ingeënt. Bismarck, de Kanselier van Duitsland, schreef aan de overheden van de diverse Duitse deelstaten dat „de hoop in de doeltreffendheid van het koepokkenvirus als preventie tegen de mensenpokken volledig bedrieglijk is gebleken”.

In de Filippijnen, voorafgaand aan de overname door de V.S. in 1905, was de mortaliteit van pokken ongeveer 10%. In 1905, nadat gestart was met de systematische vaccinatie van de bevolking, afgedwongen door de Amerikaanse overheid, was er een epidemie waarvan de mortaliteit in verschillende delen van de eilandengroep tussen de 25% en 50% lag. In 1918-1919, toen meer dan 95 procent van de bevolking voor pokken was ingeënt, overleed 65 procent van de zieken in de hevigste epidemie in de geschiedenis van de Filippijnen.

In de hoofdstad Manilla, waar de vaccinatiegraad het hoogst was, was ook de mortaliteit het hoogst. In Mindanao, de plaats waar de vaccinatiegraad vanwege godsdienstige redenen het laagste was, was het percentage sterftegevallen het laagst. Dr. V. de Jesus, Director of Health, verklaarde dat de de pokkenepidemie van 1918-1919 in 60.855 sterfgevallen geresulteerd had. Het Report of the Philippines Health Service uit 1920 bevat de volgende aanklacht tegen de inentingscampagne:

„Vanaf de tijd waarin pokken in Manilla bijna was uitgeroeid tot aan het jaar 1918 (ongeveer 9 jaar) waarin de epidemie verscheen – ongetwijfeld in één van zijn hevigste vormen – zijn jaarlijks vele honderdduizenden mensen ingeënt. Het resultaat is hoogst onfortuinlijk en toont, op het eerste gezicht, het falen van klassieke immunisatie als remedie tegen toekomstige epidemiën.”

In Japan in 1885, 13 jaar nadat men daar begonnen was met verplichte pokkenvaccinaties, werd een wet aangenomen die elke zeven jaar een hervaccinatie vereiste. Tussen 1886 tot 1892 werden 25.474.370 hervaccinaties geregistreerd in Japan, maar toch werden tijdens deze zelfde periode 156.175 gevallen van pokken geteld, met 38.979 sterfgevallen, ofwel een mortaliteit van bijna 25 procent. In 1896 nam het Japanse parlement een nieuwe wet aan waarmee de frequentie van hervaccinatie werd opgevoerd naar eenmaal per vijf jaar.

Tussen 1889 en 1908 waren er 171.611 pokkengevallen waarvan 47.919 met dodelijke afloop. Dit komt overeen met een mortaliteit van 30 procent, wat het pokkensterftecijfer uit de periode dat nog niemand werd ingeënt overschrijdt. Het is opmerkelijk dat in diezelfde periode Australië – één van de minst tegen pokken gevaccineerde landen ter wereld – in 15 jaar tijd slechts 3 pokkengevallen had, terwijl dit er in Japan –ondanks vaccinaties en hervaccinaties- in een periode van slechts 6 jaar 165.775 waren, met 28.979 sterfgevallen.

In het artikel “Vaccinatie in Italië” in het New York Medical Journal van juli 1899, schreef Charles Rauta, Professor of Hygiene and Material Medical van de Universiteit van Perguia:

„Italië is één van de best gevaccineerde landen ter wereld, misschien zelfs wel het allerbest. Al sinds 1865 was de vaccinatiegraad in ons land 98.5 procent, maar desondanks zijn de pokkenepidemieën die ons hebben getroffen zo angstaanjagend geweest dat niets van vóór de uitvinding van vaccinatie dit kon evenaren. In 1887 hadden wij 16.249 sterfgevallen door pokken, in 1888 waren het er 18.110, met 131.413 doden in 1889.“

“Vaccinatie is een monstruositeit, voortgekomen uit fouten en onwetendheid. Het zou geen plaats moeten hebben in hygiëne of in de geneeskunde. Geloof niet in inenting, het is een wereldwijd waanidee, een onwetenschappelijke praktijk, een fataal bijgeloof resulterend in tranen en grenzeloos verdriet.“

De arts en voormalig in-enter J.W. Hodge schreef in zijn boek, The Vaccination Superstition:

„Na een zorgvuldige overweging van de geschiedenis van vaccinatie, ontleend aan een onpartijdige en uitvoerige studie van essentiële statistieken en relevante gegevens vanuit elke betrouwbare bron, en na een ervaring die voortkomt uit het inenten van 31.000 mensen, ben ik er stellig van overtuigd dat vaccinatie geen enkele zichtbare relatie heeft met de vermindering van het aantal gevallen van pokken.“ “Vaccinatie beschermt niet, in werkelijkheid maakt het mensen juist vatbaarder door de algemene vitaliteit en de natuurlijke weerstand te verminderen, en miljoenen mensen zijn gestorven aan pokken die zij opliepen na te zijn ingeënt.“

In de V.S. sprak Dr. William Howard Hay op 25 Juni, 1937, de Medical Freedom Society toe betreffende het afschaffen van verplichte inentingen. Hij verklaarde:

„Ik heb vaak gedacht dat van alle krankzinnige dingen die wij in geneeskunde hebben bepleit, het aandringen op vaccinatie van kinderen –en volwassenen- een van de meest krankzinnige is, want feitelijk hebben we nooit kunnen bewijzen dat vaccinatie ook maar één mens van de pokken heeft weten te redden.”

„Ik weet van één pokkenepidemie waarbij iets meer dan 900 mensen ziek werden, waarbij 95 procent van de patiënten gevaccineerd was, de meesten recent.” „Het is nu dertig jaar dat ik bezig ben met de behandeling van chronische ziektes. Ik ben zoveel gevallen tegengekomen van kinderen die tot op de dag van hun vaccinatie nooit een dag ziek waren geweest, en sinds hun vaccinatie nooit meer een dag gezond geweest zijn.”

„In Engeland, waar de statistieken wat meer openbaar en accuraat zijn dan in dit land (Amerika), tonen de officiële cijfers over de afgelopen 21 jaar drie keer meer sterfgevallen als direct gevolg van vaccinaties dan als gevolg van pokken. Ik garandeer dat het aantal ongeregistreerde gevallen nog een factor drie hoger ligt. Daarnaast zijn er nog vele gevallen van hersenontsteking of slaapziekte, en van uiteenlopende vormen van degeneratie die als resultaat van inenting voorkomen.” „Het is onzin om te denken dat u pus kunt inspuiten — gewoonlijk is het pus van een dood pokkenslachtoffer — het is ondenkbaar dat u dat kunt inspuiten in een klein kind en dat u daarmee zijn gezondheid verbetert. Ik zou het fanatiek toejuichen als we met kunstmatige middelen de natuurlijke weerstand zouden konden opbouwen, maar dat kunnen we niet, niet met vaccinaties en niet met andere vormen van zogenaamde serum-immunisering.”

“Het lichaam heeft zijn eigen verdedigingsmechanismes. Deze hangen af van de algemene vitaliteit. Een vitaal lichaam zal alle infecties overwinnen, een minder gezond lichaam lukt dat niet. De vitaliteit van een lichaam valt niet te verbeteren door vergif van wat voor soort dan ook in het lichaam te injecteren.“

Volgens de officiële Engelse cijfers stierven in Engeland en Wales, tussen 1910 en 1933, slechts 109 kinderen onder de 5 jaar aan pokken. In dezelfde periode stierven er 270 als gevolg van vaccinaties. Tussen 1934 en 1961 werd niet één dodelijk pokkenslachtoffer geregistreerd, en toch stierven tijdens deze periode 115 kinderen onder de 5 jaar als gevolg van de pokkeninenting. Dit dwong uiteindelijk de overheid om de Vaccination Act voor pokken te herroepen.

De situatie in de V.S. was niet anders. Een artikel in de juli 1969 editie van Prevention Magazine berichtte dat sinds 1948 300 kinderen in de V.S. aan de complicaties van het pokkenvaccin waren gestorven. In dezelfde periode was er in Amerika niet één melding van pokken geweest. In oktober 1971 zei Dr. Samuel Katz van het Medisch Centrum van de Duke University in een lezing voor de jaarlijkse vergadering van de American Academy of Pediatrics, dat elk jaar gemiddeld zes tot negen individuen overlijden als gevolg van pokkeninentingen. Uiteindelijk besloten de autoriteiten met het vaccineren tegen pokken te stoppen. Dr. Archie Kalokerinos uit Australië zei hier over:

„Ongeveer 10 tot 15 jaar geleden gaven sommige van mijn collega’s in de Verenigde Staten me wat zeer interessante informatie. Zij vertelden dat het vaccineren tegen pokken was gestopt, niet omdat de ziekte was uitgeroeid, maar omdat zij problemen hadden met het vaccin. Gevaccineerde individuen bleken actief pokkenvirus door te geven aan mensen waarmee ze in contact kwamen. Het was onbeheerst en daarom zijn ze ermee gestopt.”

Dit is waarschijnlijk de reden dat Professor Ari Zuckerman, een lid van het virus-adviespanel van de Wereldgezondheidsorganisatie, heeft verklaard ”Immunisering tegen pokken is gevaarlijker dan de ziekte zelf.“

Zelfs het British Medical Journal (1/5/1976) verklaarde: “Men weet nu dat de risico’s van routinematige pokkenvaccinaties in Groot-Brittannië groter zijn dan de risico’s van een natuurlijke besmetting”

Bron: http://tegenbericht.wordpress.com/2009/08/

Hoe het Groninger (Adrillen) beeldmerk Popko ontstond

Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) bezat Engeland een klein beroepsleger en kende het géén dienstplicht. Op voorstel van generaal Horatio Kitchener, de Engelse minister van oorlog, werd tot de oprichting van een vrijwilligersleger besloten.

Illustrator Alfred Leete die opdracht gekregen had om hiervoor een wervende afbeelding te maken koos ervoor Kitchener zélf te portretteren. De flink besnorde Kitchener werd ernstig kijkend afgebeeld met een uitgestrekte rechterarm, in witte handschoen gestoken hand en priemende wijsvinger met daaronder de tekst [Kitchener] ‘Your County Needs You’. De afbeelding verscheen voor het eerst op de omslag van het Londense weekblad Opinion in september 1914.

De afbeelding was zo sprekend dat besloten werd de afbeelding in postervorm uit te brengen, dit keer met de tekst [Kitchener] ‘Wants You’ – ‘Join Your Country’s Army’ met daaronder de toevoeging ‘God save the King’. Het resultaat was overweldigend, in de opvolgende twee jaren melden zich 2.000.000 rekruten aan. De zeggingskracht van de afbeelding was zó sprekend en de propagandistische waarde bleek zo sterk dat alle oorlogspartijen ze vanaf dat moment in allerlei variaties en uitvoeringen inzetten in hun oorlogsmarketing.

In januari 1916 zag een andere propagandaposter het levenslicht. Op de voorgrond de personificatie van Engels nationalisme John Bull, met zijn linkerhand leunend op een wandelstok met de tekst ‘Who’s absent? Is it You?’ Ook hier een ernstige blik in de ogen, de dwingende vraagstelling en priemende rechter wijsvinger. De naam van tekenaar van deze afbeelding is helaas in vergetelheid geraakt.

Het zou niet lang duren voordat ook Amerika haar pointed finger poster kreeg. Terwijl Amerika zich warm liep om zich in de strijd te werpen verscheen op de omslag van Leslie’s Illustrated Weekly Newspaper op 16 juli 1916 de door illustrator James Montgomery Flagg getekende afbeelding. Flagg stond persoonlijk model voor de afbeelding die Uncle Sam uitbeeldde en de lezers de vraag stelde “What Are You Doing for Preparedness?” Ook hier weer de ernstige blik in de ogen, de dwingende vraagstelling en priemende rechter wijsvinger.

Om de boodschap te versterken en het nationalisme te vergroten had Flagg op instigatie van het ‘Committee on Public Information’ (CPI) de nationale Amerikaanse kleuren (wit, blauw en rood) verwerkt. Nadat Amerika zich op 6 april 1917 in deze oorlog stortte kreeg Flagg opdracht van het COPP (Committee of Pictorial Publicity, onderdeel van het CPI) de poster opnieuw vorm te geven. Met de tekst ‘I Want You For U.S. Army’ werd deze poster in een miljoenenoplage geproduceerd en zette ze evenzoveel Amerikanen er toe aan zich als oorlogsvrijwilliger te melden.

Om de enorme kosten van oorlogsdeelname te financieren startte het Amerikaanse ministerie van financiën (Treasury Department) de uitgave van oorlogsaandelen. In nauwe samenwerking met het ‘Committee on Public Information’ werd een sterk nationalistische Liberty Bond campagne ontwikkeld waarvoor illustrator Charles Raymond Macauley een ontwerp maakte. Macauley plaatste het Vrijheidsbeeld centraal op de poster die in 1917 het levenslicht zag. Ook hier weer de ernstige blik in de ogen, de dwingende vraagstelling ‘You Buy a Liberty Bond Lest I Perish’ en priemende rechter wijsvinger.

Om de Amerikanen te stimuleren toch vooral deel te nemen aan de mensenslachting en de nationale eer te verdedigen tekende de illustrator Schneck in 1917 Uncle Sam naast het levenloze lichaam van een jonge, Amerikaanse en uiteraard weerloze vrouw. Met de tekst ‘It’s Up To You – Protect the Nation’s Honor’ werden de Amerikanen propagandistisch gebombardeerd. Ook hier weer de ernstige blik in de ogen, de dwingende vraagstelling en priemende rechter wijsvinger.

In 1917 zorgde de oorlogsmarketing ervoor dat Italië haar eigen pointed finger poster kreeg. In variatie op het thema creëerde illustrator Luciano Mauzan een poster met een noeste soldaat en daarop een wervende tekst .Ook hier weer de ernstige blik in de ogen en de dwingende vraagstelling toch vooral de strijd te steunen maar nu met een priemende linker wijsvinger terwijl in de rechterhand een geweer vastgehouden werd.

Een andere poster (met ook hier weer die ernstige blik in de ogen en de dwingende vraagstelling én met een priemende linker wijsvinger) is bekend in twee verschillende varianten, één met een Franse tekst ‘Souscrivez à L ‘Emprunt de la ‘Victoire’ en één in het Engels ‘Buy Your Victory Bonds’. De tekenaar is onbekend gebleven en het jaar van uitgifte zal denkelijk rond 1917 geweest zijn.

Het Zion Mule Corps dat bestond uit Joods-Engelse oorlogsvrijwilligers werd in augustus 1917 omgevormd in het Jewish Legion. Een onbekend gebleven tekenaar creëerde hiervoor een pointed finger poster waarop de dochter van zion (model staand voor het joodse volk) werd afgebeeld. Vooruit leunend uit de magen david en uitgevoerd in de nationale kleur (blauw) stond Zion’s dochter afgebeeld met een ernstige blik in de ogen, priemende rechter wijsvinger en de tekst ‘Ik wil jouw Oud Nieuw Land! Meld je aan bij het Joodse regiment’.

De wapenstilstand in 1918 en de Vrede van Versailles in 1919 betekenden allerminst een einde van de oorlogshandelingen. Het verslagen Duitsland ging gebukt onder een communistische revolutie en ook in Oost-Europa ging de strijd onverminderd voort. Daar vochten de Witten tegen de Roden en beiden maakten ze gebruik van de pointed finger poster.

Om het communistische spook het hoofd te bieden zette de Duitse Reichswehr in 1919 de beproefde en effectieve propaganda-uiting in. Illustrator Julius Ussy Engelhard tekende voor deze poster waarop hij een met staalhelm voorziene Duitse soldaat afbeeldde met de tekst ‘Auch Du sollst beitreten zur Reichswehr’. Ook hier weer de ernstige blik in de ogen, de dwingende vraagstelling en priemende rechter wijsvinger.

Met de Italiaanse poster tot voorbeeld tekende een onbekend gebleven Russische illustrator in 1919 een kwalitatief iets mindere afbeelding. Ook hier een soldaat, een ernstige blik in de ogen, de dwingende oproep zich als rekruut te melden bij de Witten, een priemende linker wijsvinger en in de rechterhand een geweer.

In 1920 was het illustrator Dimitri Moor die voor de Roden de ‘pointed finger’ poster tekende. Ook hij nam een soldaat als motief met een ernstige blik in de ogen, de dwingende oproep zich als rekruut te melden bij de Roden, een priemende rechter wijsvinger terwijl een vlaggenstok in de linkerhand gehouden werd..

In opdracht en idee van B. van Vondel tekende de Onstwedder illustrator en kunstenaar Geert Schreuder in het voorjaar van 1993 het boertje Popko. Van Vondel was de bedenker en opdrachtgever van het in pointed finger pose afbeelden van boertje Popko, Schreuder was de illustrator die het idee in tekening uitwerkte. Het gezamenlijke auteursrecht berust wettelijk bij Van Vondel die naast de bedenker van de slogan “Hé…, Doe! Komst ook op Adrillen?” tevens de opdrachtgever van de poster was.

Volgens opdracht werd het boertje door Schreuder voorzien van platte boerenpet, halszakdoek, kiel, broek & klompen, ernstige blik in de ogen en een priemende linker wijsvinger. Met de begeleidende tekst “HE DOE!” er daaronder “Hest al koarten in dien aigen toal kocht?” + n.a.w. gegevens van de uitgeverij van Van Vondel stond Popko voor het eerst op een poster. (Al eerder was Popko in naam verschenen op eerder door Van Vondel uitgebrachte tekst-postkaarten waarin de naam Popko uitgespaard was in een zwarte achtergrond, tekst: “knap hom der veur Popko!”)

De promotieposter bleek bij zowel de winkeliers als het kaartkopende publiek zó gewild dat er meerdere keren bijgedrukt moest worden om aan de vraag te voldoen. In de praktijk bleek dat liefhebbers de poster net onder de afbeelding afknipten en zó gebruikten. In reactie daarop werd de productie van een uitnodigingskaart voorbereidt waarop Popko afgebeeld stond. De kaart werd uiteindelijk niet in productie genomen.

In de zomer van 1993 vervaardigde Schreuder in opdracht een serie tekeningen voor de Kerst- en Nieuwjaarsserie van Van Vondel waarbij ook Popko opnieuw een rol speelde. Gewapend met een twee-tandige vork kreeg hij de taak het blaadje met het laatste jaartalcijfer weg te prikken. Het was de eerste keer dat Popko met een (toen nog twee-tandige) vork werd afgebeeld.

In november 1993 leverde de Stad-Groninger illustrator Mark Hendriks in opdracht van Van Vondel meerdere illustraties waaronder een modernere uitvoering van de bestaande afbeelding van het boertje Popko, bedoeld om gebruikt te worden voor een Paaskaart in de collectie van 1994. Popko afgebeeld in blauwe kiel, rode broek en zakdoek, zwarte pet en gele klompen, keek vol verwondering naar een nest met gekleurde paaseieren terwijl hij in zijn rechterhand op verzoek van Van Vondel een drie-tandige vork vasthield. In januari 1994 werd deze kaart uitgebracht.

In november 1993 kreeg de Hendriks van Van Vondel de opdracht twee afbeeldingen te vervaardigen in de pointed finger stijl met de bedoeling deze te gebruiken als Sint Nicolaas posters en kaarten. De afbeeldingen waren bedoeld om in 1994 uitgebracht te worden met de tekst ‘Hé, Doe…! Bist ook laif west dit joar?”

Het resultaat was een afbeelding van een Sinterklaas en een Zwarte Piet, beide met een ernstige blik in de ogen en een priemende rechter wijsvinger. Als bedenker, opdrachtgever en uitgever bezat Van Vondel wettelijk gezien ook hiervan het auteursrecht, nog los van het feit dat de tekeningen zoals gebruikelijk en overeengekomen in volledig eigendom, gebruik, recht en bezit geleverd waren. De afbeeldingen werden uiteindelijk in dat jaar niet in productie genomen. De afbeelding van Sinterklaas werd in november 1996 op een kaart gebruikt en kwam onder nummer SS31 als Sinterklaaskaart in de kaartencollectie terecht. De afbeelding van Zwartepiet is ongebruikt gebleven.

In augustus 1994 kreeg Hendriks door Van Vondel de opdracht de in 1993 door Schreuder uitgevoerde pointed finger poster volgens instructies uit te werken als de Sinterklaas en Zwartepiet tekeningen en Popko daarbij de drie-tandige vork in de linkerhand te geven en net als de Sinterklaas en Zwartepiet afbeelding een wijzende rechterhand. Het resultaat was een vriendelijk, wat sullig ogend boertje met een vriendelijke blik in de ogen en een priemende rechter wijsvinger.

In september 1994 werd de afbeelding gebruikt op een uitnodigingskaart. De kleuren van de Groninger vlag (Rood, Blauw en Groen) werden prominent in het boertje verwerkt en met de tekst ‘Oetneudigd veur…’ nam de kaart onder nummer A35a zijn plaats in tussen de vele Groninger kaarten die Van Vondel uitgaf.

Tegelijk met deze kaart drukte Van Vondel een klein aantal speciale kaarten, bedoeld als promotiekaart voor de Winschoter Jaarmarkt Allerheiligen en plaatste daar de door hem in 1992 bedachte slogan boven “Hé…, Doe! Komst ook op Adrillen?” In oktober 1994 werd deze kaart onder kaartnummer D-10 uitgebracht en verschenen zowel de slogan & Popko voor het eerst samen op één kaart die via twee lokale Winschoter winkeliers ter verkoop aangeboden werd. Op verzoek werd de gemeente Winschoten onder bepalingen en tegenprestatie toegestaan Popko als beeldmerk te gebruiken voor de Winschoter Jaarmarkt.

In juni 2010 werd in opdracht van B. van Vondel door de uit Den Helder afkomstige illustrator en kunstenaar Humphrey Kreefftt het boertje nieuw vorm gegeven. In deze en alle andere mogelijke verschijningsvormen, houdingen en situaties zal het een nieuwe toekomst tegemoet gaan. In 2011 nam de gemeente Oldambt afscheid van het beeldmerk en bijpassende slogan en werd gekozen voor een ander format.

Binnen 1 minuut verwerkt een volwassen beukenboom 5 kilogram Koolstofdioxide (CO2)! Dat is ongeveer zoveel als uitgestoten bij een autorit van 5 kilometer. De natuur is in totaliteit uitstekend toegerust om de CO2 uit de lucht te halen, het leeft ervan.

Ondertussen hakken milieu-idioten duizenden hectares bos om om daar ‘milieu-vriendelijke-pellets’ van te maken om zo een ‘bijdrage’ aan een groener milieu te realiseren. In Afrika doen ze het weer net andersom, daar wordt juist opgeroepen om GEEN bomen te kappen maar juist te planten onder het mom ‘just-dig-it’.

De natuurlijke verbinding mens/natuur is volledig aan het zoekraken. Voor- en achtertuinen worden volgestort met worteldoek, grind en steen waar geen levend organisme voeding in vind. Geen pluk gras, geen struik, geen herfstkleuren, geen plek of plaats voor miljoenen microben en onmisbaar microscopisch leven, geen zonnebloem.

Een volwassen zonnebloem reinigt per dag gemiddeld 100 kubieke meter lucht! 100 kubieke meter lucht = 100.000 liter. Een mens gebruikt gemiddeld 7.000 liter lucht per uur. Een zonnebloem reinigt per dag evenveel lucht van CO2 als de mens in 14 uur gebruikt!

In 2010 kwam het boek van Thilo Sarrazin “Deutschland schafft sich ab” op de markt, een boek met een bijzondere inhoud dat tegelijkertijd ook een meerlagige – polariserende – opdracht in zich droeg. Langs zijsporen werden – naast de auteursrechtelijke vrijheid van de schrijver(s) – gericht en geregisseerd denkpatronen gemasseerd en daarmee aangestuurd en werden gedachte-, daadwerkelijke en verwachte toekomstige ontwikkelingen benoemd.

Met name rond de productie, promotie en beeldvorming van het boek werden feit- en fictie kundig en op zo’n wijze verwerkt dat bij de burgers opkomende gedachten als bedoeld en gewenst gerekend mogen worden. Het is als het planten van een graankorrel waarvan men tevoren weet en daar naartoe werkt wat het resultaat wordt of kan zijn als op de juiste manier tewerk gegaan wordt wat betreft planten, wieden, voeden en oogsten, opzettelijk handelen met een vooropgesteld en welbewust, geregisseerd doel.

In mei 2008 benaderde Tobias Winstel van de Deutschen Verlags-Anstalt (DVA) Sarrazin met het verzoek of hij niet met een boek wilde bijdragen aan het politieke debat over de Duitse verzorgingsstaat. De eerste oplage van het boek (30.000 stuks) – dat o.a. als werktitel Deutschlanddämmerung droeg – was door de perfect gevoerde PR- en promotie al voor de officiële presentatie op 30 augustus 2010 uitverkocht.

In totaal werden anderhalf miljoen exemplaren verkocht, “verkoopcijfers die niet alleen tot stand komen omdat een boek goed is, maar omdat (gepropageerd werd) dat ik iets gezegd had dat je niet vanuit het oogpunt van sommigen moet denken, laat staan zeggen, en het feit dat ik dit heb gezegd, wekte het enthousiasme van anderen” aldus Sarrazin.

Sarrazin werd door Duitse politici als Angela Merkel publiekelijk veroordeeld – NIET omdat zij het boek hadden gelezen – maar gaven ze later toe dat hun beoordeling gebaseerd was op slechts twee talkshowoptredens van Sarrazin; veroordeling op basis van van beeldvorming en presentatie.

Met name door het laatst benoemde – beeldvorming – wordt de mens vakkundig misleid en hun denken vervormd. Het Duitse mediaconglomeraat Bertelsmann AG van de invloedrijke familie Mohn is een van de grootste en invloedrijkste mediaconglomeraten ter wereld. Oligopolies die op wereldvlak de media- industrie domineren.

Net als altijd wordt van voor tot achter compleet geregisseerd. Rechts moet tegen links opgezet, christen tegen moslim, jong tegen oud, het oude verdeel en heerssprookje. Mensen en groepen worden tegen elkaar opgezet! Sarrazin was in deze klucht de boodschapper die geslachtofferd werd als het geslachte lam en de onderworpen mens op zijn plaats wijst terwijl de regie als altijd in eigen hand blijft.

“Deutschland schafft sich ab” werd uitgebracht door de DAV uit München (ISBN: 978-3-421-04430-3 / € 22,99) – Deutsche Verlags-Anstalt, Neumarkter Strasse 28, D-81673 München
Tel.: 0049 -1805/ 99 05 05 / kundenservice@randomhouse.de

“Sinds 2005 maakt DVA onderdeel uit van Random House GmbH, DVA VERLAG een megauitgeverij dat onderdeel uitmaakt van het Duitse mediaconglomeraat Bertelsmann AG. Onder Random House valt de Direct Group, een bedrijf dat vele winkelketens beheert in 22 landen mediaclubs met meer dan 32 miljoen leden waar over boeken, muziek, films en tv-series besproken worden, met andere woorden, daar worden meningen bepaald en beïnvloed. Een andere uitgeverij (de grootste op het gebied van tijdschriften en kranten in Europa met ca. 260 tijdschriften in 20 landen) is het in Hamburg gevestigde Gruner + Jahr (GUJ). Ook dat bedrijf is in handen van Bertelsmann AG. Het blad Der Spiegel dat een voorpublicatie bracht van het boek van Sarrazin is eigendom van Spiegel-Verlag Rudolf Augstein GmbH & Co. KG, waarvan Gruner + Jahr meer dan 25% aandelen bezit. GUJ is in volledig eigendom van Bertelsmann AG, waar ook de Random House GmbH valt en dáár valt de DVA weer onder. Bertelsmann AG is een van de grootste en invloedrijkste mediaconglomeraten ter wereld. RTL Group uit Luxemburg is voor ruim 90% eigendom van Bertelsmann AG dat in 11 landen 45 televisiezenders en 32 radiostations heeft. De multimediapoot van Bertelsmann AG is Arvato.”

“Dankjewel hoor” zegt de mij voorbij zoefscooterende streekgenote als ze mij passeert. De klein van stuk en goed tegen weer en wind ingepakte jonge vrouw was kort daarvoor het wooncentrum uitgezoefd waarvan ik de gleuven afgevuld had met tekst uit de Nederlandse Grondwet.

Ze lacht me toe “fijn dat je de moeite genomen hebt om dit rond te brengen”, vervolgt ze en steekt links de straat over. Ik ook, maar dan rechtdoor overstekend waarbij ik plotsklaps iets bewegends waarneem in mn rechterooghoek en tegelijk een waarschuwend geluid hoor.

Het is een al wat oudere man op een fiets die van zich laat horen, ik hou m’n pas in en laat hem passeren. Met mn aandacht nog bij de nu in de verte wegzoevende scooterende streekgenote had ik de man niet opgemerkt, hij mij wel. “Excuus, pardon.. ‘k had even niet opgelet” zeg ik ‘m. “Geeft niets hoor, ik had je al gezien, je doet goed werk, ‘k heb wel respect voor de SP” en hij fietst onverstoord verder.

“Respect voor de SP?” hoe komt die man daar nu bij om dat te zeggen? Vraag ik me af, ‘k kan zo niets bedenken en vervolg m’n weg in de Wijk Zuid. Als ik even later in de straat die mijn achternaam draagt in gesprek raak met een buurtgenote die haar hond uitlaat wordt het me iets duidelijker. Ze vraagt of ik het niet koud heb, zo in korte broek bij de deuren langs om folders te bezorgen en voor welke partij ik op stap ben.

Nee, koud ben ik niet en ik ben geen watje, kom nou. Gewoon doorstappen, ben grootgetrokken uit de vette Groninger klei. Als ik naar de stapel gevouwen flyers in mn ene hand kijk gaat me een lichtje op, de voorzijde is getooid met massieve zwarte en rode biljetletters. Met een beetje fantasie zou het in het voorbijgaan wel iets kunnen lijken op de huisstijl van de SP.

Ik ben geen lid van de SP, nee nixniedus, als Vrijdenker ben ik nergens lid van, maar stel dat de PSP weer zou opstaan dan zou ik daardoor misschien wel in verleiding gebracht en ontwapend willen worden door Saskia Holleman. Afijn, ik loop kortgebroekt stevig de wijk door en breng huis aan huis de folder. In gedachten ga ik enkele decennia terug in de tijd toen ik als tienertje daar ook gleuf-aan-gleuf de Huis-aan-Huis inschoof.

Enkele hofjes verderop hoor ik hoe een huisdeur opengaat en een vrouwenstem me akelig vermanend naroept “meneer, dit is miljeuvervuiling!” en een wat corpulente jongedame zwaait half uit het deurkozijn naar buiten hellend met de flyer in de lucht die ik in haar deurgleuf gefrutseld had. “Is goed mevrouw” antwoord ik haar terwijl ik enkele deuren verder de volgende flyer aflever. Ze doet de deur weer dicht en de rust keert weer.

Bij het laatste blok aangekomen en kort voordat ik weer richting wachtende Zwoele Franse Troela loop komt er een klein formaat Teutoons vehikel aanrijden die aan de wegkant stilhoudt. Aan de bestuurderskant is het raam naar beneden en een boze en haarloze jongeman begint al op afstand tegen me te roepen dat ik bezig ben met miljeuvervuiling. Ik had een flyer in hun deurgleuf geduwd, dat had ik niet mogen doen.

Naast de glimmende bolleboos ontwaarde ik de corpulente jongedame die zich voorin breed uitgemeten gezeten nogal briesend en stampend zat op te winden en druk doende was vanaf haar benauwde positie mij in beeld te krijgen met haar smartfoon. Oeps.. dacht ik bij mezelf, ik hoop dat m’n haar goed zit en m’n gulp niet openstaat. Terwijl ik naar het relaas van de Brulboeiende Bolleboos luisterde zette ik m’n gezicht in standje nog vriendelijker en zwaaide naar de camera, wie weet word ik nu beroemd.

Beleefd en vriendelijk teruglachend liet ik Brulboei uitrazen, die mij als werkschuw tuig van alles toewenste, ik moest maar eens echt aan het werk gaan, een echte baan zoeken, ik was een stumpert en bovendien nog kansloos! Hij zette het Teutoontje weer in zijn vooruit, brulde nog wat onduidelijks uit het openstaande raam en verdween links de hoek om.

Ik moest wel een beetje grinniken en had tegelijkertijd plaatsvervangend medelijden met de socialistische straatbrigade van de SP, wat moeten die allemaal naar hun hoofd geslingerd krijgen als zij gleuf aan gleuf hun blijde boodschap brengen.. werkschuw tuig dat maar een echte baan moest gaan zoeken en daarnaast ook nog kansloos!

Finale vernietiging van bestaande sociale-, maatschappelijke-, en economische structuren met alle menselijk leed en ellende tot gevolg is het onvermijdelijke – maar tegelijk gewenste! – resultaat van elke vorm van oorlog.

Elke vorm van oorlog, al dan niet politiek, economisch of militair is aantoonbaar, onweerlegbaar en welbewust vooropgezet met de meest desastreuze gevolgen voor de wereldbevolking. Het zijn de liegende, bedriegende en misleidende politici die in dienst van de onzichtbare maar alom aanwezige economische criminele psychopaten het mensdom geselen, al eeuwen!

Corrupte leiders mis-leiden hun schapen door polarisatie in totale onderwerping naar de slachtbank, on-kundige schapen die menen te weten dat hen de kennis is. Zichzelf (uit-)verkiezen door anderen uit-te-sluiten, segregatie op basis van en met gebruikmaking van irreële leugica. Op instructie van onophoudelijk liegende mentaal gemankeerde smeerlappen die absurde mantra’s in beweging brengen.

Het is de macht van het goud van de mammon, het economische ongedierte dat zich ten koste van de wereldbevolking alle beheer en eigendom naar zich toetrekt, tot onheil van de miljoenen die als gevolg daarvan mogen en zullen verrekken. Wie in de toekomst wil kijken moet in het verleden bladeren, maar dan wel zo dat niet alleen de gekleurde waarheden in beeld komen maar juist en vooral de bloederige en kundig weggemoffelde vuiligheid en onwaarheid van de veroorzakende Euvele Machten.

De economische rovers van leven, onafhankelijkheid en vrijheid, de listige vernietigers die voor-liegen wat na-gelogen wordt, die voor-praten wat na-gesproken wordt, die voor-denken wat na-gedacht wordt maken daarbij gebruik van hun ultieme wapen, want het geld dat stom is ….

maakt alles recht wat krom is.

Boven vaders rookstoel in de hoek van de achterkamer hing de, in donker houten omlijsting gevatte, foto aan de muur. De jonge man die daarop afgebeeld stond hoorde erbij, net als de rest van de familie, zoals de zwart-wit foto van een guitig kijkende vent die in de zilver glimmende fotolijst links op het dressoir stond.

Dat was Piet, mijn moersbroer en in het midden keken opa en oma de achterkamer in. Een naar fotovoorbeeld geschilderde afbeelding van de al vroeg dementerende opa-van-de-andere-kant hing in de gang, tot in detail perfect nageschilderd, zelfs de verkeerd-om gesnoerde schoenen waren als zodanig herkenbaar.

Wie die bebrilde en anjerdragende jonge vent was, daar had ik als opgroeiende Lagelander geen benul van, hij hoorde er gewoon bij. Jaren later kreeg ik pas in de gaten dat het een ingelijste fotokaart was van een Deutsche Prinz, maar dan wel een van de betere soort.

Hij was voor De Oorlog met de dochter van de Nederlandse Koningin getrouwd en was een soort van verzetsheld, tenminste dat begreep ik eruit, heldhaftig en dapper en de papa van een kleine kudde prinsesjes. Een daarvan Beatrix, zou later haar moeder opvolgen als koningin. Het was een prachtig Nederlands sprookje met een grote schare bewonderende Lagelanders daaromheen.

Ook ik had als kleine dreumes, later als tiener en nog jaren na die tijd warme gevoelens en bewondering voor deze omgekatte Duitse prins. Wat wil je ook, het beeld dat je als kind wordt voorgekauwd, dat draag je mee, waarom zou je er überhaupt aan twijfelen?

En toch begon dat proces, een proces van losweking en ongeloof, was wat mij verteld werd en waarin ik oprecht geloofde wel waar? Waarom zou men daarover liegen, mijn ouders geloofden erin, wilden er in blijven geloven, daar kwam ik in mijn latere jaren achter. Die foto aan de muur…, hij is ooit weggeraakt bij een van de verhuizingen, misschien wel weg-ge-MOF-feld.

Onderzoekende en niet alles voor zoete koek aannemende schrijvers kwamen met een ander verhaal, over on-friSSe praktijken van die Lippen-Prinz. Ik was er helemaal niet zo blij mee, mijn geloof brokkelde daardoor af, mijn wereldbeeld moest bijgesteld en de waarheid die ik geleerd had veranderde in een misleidende leugen.

Bij mij geen spijker in de muur voor de ansichtkaart uit ’38, geen gluurder aan de wand. Mijn weten en kennis is in de jaren danig opgeschaald, iets met armen hoog en Reihen fest geschlossen, iets met Fahne hoch al op het schuitje en iets met schimmige Führer Briefe. Onwetend als een kind, voorgelogen en misleid door hen die van de PrinzSS geen kwaad willen weten..

Produceren om te verkopen aan ‘The All-consuming self’. Een van de invloedrijkste figuren die dit idee voorstond was bankier Paul Maser van de machtige Lehman Brothers bankiers, die alle belang hadden bij het verhogen van de omzetsnelheid, waardoor grotere productie en daarmee gemaximaliseerde winst.

“We must shift America [the World] from a needs to a desires culture, People must be trained to desire, to want new things, even before the old have been entirely consumed. We must shape a new mentality. Mens desires must overshadow his needs.”

Edward Louis Bernays was de propagandistische smeerlap die economische machthebbers hierin de weg wees. Bij de wereldtentoonstelling van 1939 in New York was Bernays de belangrijkste adviseur en bepaalde hij het thema. Centraal op deze tentoonstelling stond een grote bol, het Futurama, een Dystopische toekomstvisie die hij Democracity noemde (op economisch model gestoelde democratie & handel).

Niet de gekozen volksvertegenwoordigers, geen politici maar machtige zakenlieden en wereldbankiers zouden in dat scenario zorgen voor utopische en eeuwigdurende welvaart genietende consumensen, gebaseerd op kwantiteit, verdampend bezit en eigendom, passieve en slaafse consumenten waren dé sleutel om een mass-democracy te kunnen blijven controleren. The All-Consuming Self.

Verdoemd, waar zijn de linkse broeders, verdund, verworden en vervormd?

Nog geen twee jaar terug was het een langzaam ontwakend gevoel dat opkwam bij vele, al wat oudere, en vaak meer politiek bewuste en sociaal maatschappelijk betrokken (wereld)burgers.

Zichzelf politiek gezien ter linkerzijde geschouderde bewuste mannen en vrouwen waren er steeds meer van overtuigd dat er van de machtige volksbeweging – die ooit gedragen werd door de gestaalde kaders – nauwelijks nog een draadgazen frame resteert.

Waar zijn de kameraden gebleven? Waar zijn de stoeren en de sterken die de, door zelfzuchtige heersers, met listige duivelsheid opgelegde wetten herkennen en verwerpen, want daar waar recht ontbreekt kan nooit sprake van een plicht zijn.

Misleiding en bedrog is altijd al het wapentuig geweest van de zichzelf uitverkorenen om de volk waarop het neerkijkt te knechten. Debout les damnés de la terre! Jean Léon Jaurés riep – toen(!) – de honderdduizenden op tot “Blijvende actie, en waakzaamheid van de geest! Want dat zijn de ware schildwachten van het gezond verstand!”

Wacht auf, Verdammte dieser Erde! Sahra Wagenknecht geeft in haar onlangs verschenen boek Die Selbstgerechten een perfekte analyse van de Selbstgerechten en legt de vinger pin-point precies op de zere plek! Haar analyse is NIET typisch op Duitsland gericht maar is naadloos over heel Europa en Amerika te leggen.

Het is zo verhelderend en meetbaar, de teloorgang van de sociale gedachte en om in de termen van NU te blijven is het te vergelijken met een dodelijk virale aantasting die pijnlijk zicht- en merkbaar is bij bijvoorbeeld de SP, de Pvda, maar vooral ook Groen Links.

Völker, hört die Signale! Die Auserwählte, Selbstgerechten, de Lifestyle-Linken, compleet ontkoppeld en los van de gedachte, beleving en de inhoud. Sta samen in dezelfde strijd, er is geen tijd voor twisten, geen links of rechts, wij zijn elkaar gelijk, wie niet nu niet vecht speelt al zijn troeven kwijt. Verenigde broeders, hervormd, gegroept, Debout les damnés de la terre!