Even voordat ik binnenstap zie ik hem naar buiten komen. Hij is in gedachten en loopt wat voorovergebogen met een boogje langs het buitenstaande reclamebord. Zonder hem aan te roepen loop ik achter hem aan en ik zie hem verbaasd bijkomen uit zijn gedachteloze loopje.
Nadat hij zijn pas vertraagd heeft draait hij zich om en richt zijn blik.. “Hee.. hallo!” klinkt het verrast, “nee maar.. oh, ben jij dat?” is zijn reactie terwijl hij uit zijn gedachteloze roes ontwaakt. We kennen elkaar al enkele decennia maar met de jaren zien we elkaar niet zo vaak meer maar geregeld komt zijn persoon nog wel eens in gesprek ter tafel. Onlangs nog, tijdens de rechtzitting in Leeuwarden in gesprek met daar aanwezige Vrije Friezen als Kerst en Auke, tja Casper kende men daar ook want zo heet de beste man die sinds jaar en dag als antiquaar door het leven gaat. Casper Schuckink Kool, oud-gemeenteraadslid in Den Haag voor de Kabouterpartij, de Provo, de radicaal van toen die aanhoudend vocht voor waar hij in gelooft: vrijheid en zelfbeschikking.
“Eh.. ik was net van plan om even naar de apotheek te lopen” zegt hij “maar kom binnen”. Hij loopt voor mij aan het voormalige V&D warenhuis aan de Grote Markt binnen. Halverwege de ruimte staan we stil voor de kasten en tafels vol boeken van antiquariaat Snark, versie 3.0. Casper heeft een uitstekende neus voor goede en antiquarische boeken, veel van de boeken waaruit ik mijn kennis heb mogen putten komen bij zijn antiquariaat vandaan. “Kijk maar even rond” zegt hij “dan ga ik even snel mijn pillen halen” waarop hij weer richting uitgang dribbelt. Rondneuzend in en over de stapels valt mijn oog op een oud werkje uit 1915, een door professor Dr. Heinrich Pohl vervat werkje over de Londener Deklaration. Niet zo lang geleden heb ik een serie korte artikeltjes geschreven over de ‘Baralong’ waarbij de Declaration of Londen een bepalend onderdeel uitmaakt. Bij Casper ligt een 113-jaar oud maar nieuw(!) exemplaar op de stapel. Oud maar ongelezen, wat door de nog onbesneden katernen wordt aangetoond.
“Neem maar mee, ik vind het leuk dat ik je weer eens zie” zegt hij bij terugkomst als hij zichzelf in de stoel en zijn zak pillen naast zich op tafel zet. “Weet jij uit welke tijd dit boekwerkje komt, ik heb het net binnen en kan er niets van terugvinden” en toont me dan een boekje uit 1913 over Abbesijnse strijders. Ik kan iets terugdoen in ruil voor zijn gift, het boekje handelt over de Tweede Balkanoorlog die voorafgaand aan het schot van 28 juni 1914 deel uitmaakte van een serie van totaal vijf pogingen de wereld in brand te schieten. Het was uiteindelijk de zesde poging die succesvol was, de schoten in Sarajevo door Gravilo Princip luidden de doodsklok en brak enkele weken nadien de grootste mensenslachting uit die de wereld (n)ooit gekend had, WOI. “Tot de volgende keer” zeggen we tegen elkaar “en door blijven ademen he?” Terwijl hij zijn bril op het puntje van zijn neus drukt en weer achter zijn laptop kruipt om de info te verwerken stap ik weer naar buiten.
(artikel is van Zomer 2018 – Casper overleed op 15 december 2024 in de Stad Groningen)