Met een vriendelijk uitgesproken “Bonjour” heet de jonge brunette me welkom als ik de karakteristieke boekenzaak binnenstap. ‘Librairie de Corinne’, al ver voor ik daar 34 jaar geleden binnenstapte zit het kleine antiquariaat annex kaartenwinkel op een hoek van Rue la Trouvé.
De geur & odeur van alle antiquariaten is werkelijk overal herkenbaar en gelijk, schrijfsels uit oude tijden houden in de band gebonden hun eigen ietwat muffe geur van oud papier en leren boekbanden. Ik snuffel graag in de kasten waar anderstalige werken staan, bij voorkeur Duits- of Engelstalig, voor veel Fransinezen onleesbaar residu.
Ik tref het.. in een apart staand, houten kistje staat een kleine collectie uiterst interessant leeswerk, afkomstig uit de collectie van een belezen vorige eigenaar. De titels spreken boekdelen en ook de in potlood aangebrachte marge-schriften tonen de kennis en kunde van degene die ze geplaatst heeft. Werken van de hand van Michael Jeismann, Hermann Hagspiel, Karl Ferdinand Werner, Reiner Pommerin en meer..
Leerrijke werken zoals ‘Das Vaterland der Feinde’, ‘Quellen zu den Deutsch-Amerikanischen Beziehungen 1917-1963’ en ‘Quellen zu den Deutsch-Französischen Beziehungen 1815-1919’.. maar ook de 4-duimendikke roman van de Joods/Franse auteur Jonathan Littell: ‘Die Wohlgesinnten’, een in 2008 in het Duits uitgebrachte kloekeboek dat in 2006 in Frankrijk verscheen onder de titel ‘Les Bienveillantes’. De beide ‘Quellen’ heb ik met liefde toegevoegd aan de eigen collectie, het werk van Littell heb ik na ampele overweging toch laten staan.
Niet omdat DAT geen interessant werk is, integendeel, maar romans – hoe goed geschreven ook – ‘vervuilen’ zogezegd m’n eigen collectie non-fictie naslagwerken.
‘Die Wohlgesinnten/Les Bienveillantes’ is een degelijk doorwrocht en historisch verhaal dat handelt over de moordlust en misdadige praktijken in Oekraïne tijdens de Tweede Wereld Oorlog, de gruweldaden begaan aan Joden, en in mindere mate aan communisten en Russen.
Sadistische wreedheden, begaan door Oekraïense nationalisten van het OUN, het met het nazisme heulende pak van smeerlappen van de NU óók weer zo in opspraak geraakte fascistenleider Stephan Bandera. Hoe door deze onmenselijke beulen de Joden getreiterd, bestolen, verkracht, gemarteld en vermoord werden, in koelen bloede uit ramen gedonderd werden en zwaar verminkt tenslotte voor dood werden achtergelaten. Smeerlappen die zich met blauw-gele bandera’s om de arm te buiten gingen aan onbeschrijfelijk geweld.
Zo’n boek als dit zou NU verboden moeten worden, past nu niet meer in de massaal over ons mensen heen gestorte politiek correcte waarheid. De werkelijkheid van nu is die van de Oekraïense ambassadeur in Duitsland die in een eerder deze week gehouden TV-interview de nieuwe waarheid verkondigde en Bandera vergeleek met een vrijheidsstrijder a-lá Robin Hood!! Slava Bandera.
Ik pak m’n beide nieuw verworven werken van Reinier Pommerin onder de arm en met een welgemeend “au Revoir” verlaat ik de brunette en ‘Librairie de Corinne’. Wie weet tot ooit.. donkere tijden lijken ons deze zonnige zomer tegemoet te komen, de aanhangers van ‘Robin-Hood-Bandera’ zijn uit het woud gekomen naar’t schijnt..