.. die blijft! Zo zegt een oud Nederlands spreekwoord waarvan zelfs de holbewonende versie hiervan al kaas gegeten had. De Kaaskoppen van langverleden toentertijd voelden in de prehistorie op de primitieve klompen al aan dat je boodschappen voor het nageslacht beter kon vastleggen door krabbels in een rots te hakken.
Het Runenalfabet aangevuld met oer-emoticons wekten met een beetje goede wil en creatieve verbeelding oude kennis en wetenschap opnieuw tot leven. Met stok en vingers in klei en zand achtergelaten boodschappen was als graffiti geen lang leven beschoren en het gesproken woord moest door vertellers goed weergegeven worden om mis-begrip te voorkomen.
Hele volksstammen gebruiken naast pen & potlood vandaag de dag het toetsenbord om in schrift datgene voor de toekomst vast te leggen wat hen bezighoudt. Hele epistels worden voor hergebruik en later digitaal gecomponeerd en zijn – mits goed bewaard – tot in lengte van jaren nog terug te vinden. In boekvorm gaat het jaren mee maar beter nog is het digitaal te bewaren maar ja, daar komt dan bij kijken HOE wordt het voor de toekomende tijd bewaard. Zelf frutsel ik mijn schrijfsels netjes digitaal opgehokt op de harde schijf, print ze analoog uit en voeg ze samen in een verzamelmap, plaats ik geregeld een bijdrage op de tijdlijn van Facebook en sla ze voor later op onder mijn eigen webdomein.
Begin januari 2025 kreeg ik van de KB/Nationale Bibliotheek bericht dat mijn internetpagina – bertvanvondel.nl – als digitaal erfgoed het behouden waard is en bij de (nu reeds) 2,5% opgeslagen domeinen is gevoegd. Bijkomend verhaal is dat alles wat ik in de afgelopen twaalf jaar, ook de vele door mij gemaakte en in het Oldambtnieuws verschenen schrijfsels over markante Oost-Groningers, voor het nageslacht bewaard worden. Ook hun verhaal zal volgens het oud Nederlands spreekwoord voor later ingebakerd worden, wie door mijn pen beschreven is, die blijft!