Die zondagmiddag stond ik met een zeer gemêleerd gezelschap op de Dam, gewapend met een paraat liggend wit laken aan een lange bamboestok geknoopt. Mijn eigen wit/groen/gele vlag met daarop prominent de Algiz liet schandalig genoeg verstek gaan, die bleef verscholen achter op de bank van het gebruikte vehikel op het Asser treinstation.
Nee, jammer genoeg niet en niks gewapper van dit mooie kunststukje van Herma’s Handjes, dus dan maar paraat met wat voor handen was. De voor het paleis op de Dam verzamelde mensenklont trok steeds meer aandacht naarmate de klont zich vergrootte en met enkele geel gerande zwarthemden omringend op de achtergrond brak uiteindelijk de Lange Mars door de binnenstad aan.
Met vlaggen, vaandels, toeters en trommels stapte de mensenklont de binnenstad rond, onderweg de Mokumse singels, stegen en Wallen verstoppende toeristenkudde verrassend. Smartfoons gingen de hoogte in en werd de ommegang met video’s en foto’s vereeuwigd, zo be-toverde de demo ‘Geen Wapens voor Vrede’ honderden vette opgestoken duimen tevoorschijn en menig glim-gelach kwam voor de dag.
Uiteraard klonk ook daar en hier vermanend geschreeuw, iets met Putin Potentaat met als kers op de taart een kittig keffend vrouwspersoon, als tenger teefje schold ze schel en uit volle borst allerhande verwensingen naar mij en ons terwijl ze op de Wallen zijdelings bij de klont aankleefde en van voor tot achter meetippelde.
Ik kon haar luid en duidelijk verstaan maar begreep er geen ene jota van, mijn Oekraïens is even onderontwikkeld als het Russisch, Oezbeeks, Tadzjieks of Schubbekutteveenz. Maar dat ze als een blonde kol allerhande boze bezweringen over de stappende witte vlaggenklont afriep, dat snapte ik zelfs zonder ondertiteling.
Al met al een goed bestede dag, waar ik diverse reeds bekende mannen en vrouwen in levende lijve mocht meemaken en ook nieuwe en anders dan gelijkdenkende massamensen, waarmee vooraf, tijdens en nadien wat gedachten werden gewisseld. (elke) Oorlog is niets anders dan misleiding en bedrog, daarover was elk het zonder meer eens, ook dat het altijd en eeuwig mensen zijn die – zonder verschil in vaandel/vlag/soort of politieke dan wel religieuze voorkeur – daarvoor de hoogste prijs betalen.
“Wat zouden we volgens jou kunnen doen om dit te laten stoppen?” Was een van de aan mij gestelde vragen, Tsja.. al duizenden jaren zullen zich hierover knappe koppen gebogen hebben, ik ken als hen het absolute antwoord niet maar wat ik wel weet is dat wij als mensen niet(s) weten, enkel denken te weten, ziende blind zijn en horende doof blijven.
En toch.. de hoop blijft, dat ooit op enig moment het werkelijkheidsbesef zorgt voor een alles beslissend kantelmoment, dat is volgens mij het prille begin.. dus net zolang volhouden, benoemen en tonen tot het be-palende AHA-moment … “ik zie ik zie wat ik niet zag!”