Home » Columns » Ouwe Rommel

Ouwe Rommel

Wat ik allemaal niet voor verrassends terugvind in de diverse papieren archiefstapels die hier hardnekkig plegen te bivakkeren. Warempel een foto uit vroegertijd keurig verpakt in een cellofaan dat bij de gebloemde ansichtkaart ingesloten was en dat alles in een zachtblauwe envelop.

Helemaal uit het Enge-Land aan de overkant van de plas een kleine vijfendertig jaar terug in de Royal Mail bus gedrukt. Het was TOEN een recente fotografie van een al wat oudere Engelse heer die de afbeelding meezond met beste wensen en hartelijke groeten.

Iets van tweeënveertig jaar daarvoor was ik Guy, want dat was zijn naam, tegengekomen op een van de trips die ik toentertijd ondernam naar het toenmalige Polen onder bewind van generaal Jaruzelski. Tijdens de controle aan Poolse/ DDR grens raakten we kort met elkaar aan de praat, hij was wat gestresst en zenuwachtig en was op terugweg van Polen naar Engeland, of ik hem misschien zou willen helpen. Hij was moe, zijn gepensioneerde lichaam deed het niet meer zo als het zou moeten en het was bijna nacht. Hij had (alleen!) een trip gemaakt met een bus vol hulpgoederen naar Polen maar de leeftijd en de spanning van dat moment zorgden ervoor dat hij zich niet meer zo goed kon concentreren.

Of hij in de DDR achter mij aan mocht rijden en dan opvolgend in de BRD tot de afslag Hamburg in m’n kielzog meeliften. Ik moest richting Hannover dus hij kon een lange tijd meeliften. Geen probleem voor beukenoot dus karren met die hap en hij blij. Bij de Duits/Duitse grens was het even bijkomen, sanitaire stop en samen een kop koffie nemen. Guy Fenton vertelde iets meer over zichzelf, hij was gepensioneerd commissaris van politie (!), woonde in Kygn’s Lynn / Engeland, had een Poolse bruid overgehouden uit WOII en was onderweg geweest om familie van zijn vrouw te voorzien van allerhande zaken waar de Polen op dat moment nijpend tekort aan hadden.

Het was een bijzonder gesprek in het toiletgedeelte bij de Duits-Duitse grens dat over van alles en nog wat ging, zijdelings ook over oorlog en vrede, (contra-) spionage en secret service. Het was het laatste en enige gesprek dat ik met hem had, we vervolgden onze reis, bij Hamburg seinde hij goodbye, heb hem in persoon nooit meer terug gezien en is hij al wat jaartjes niet meer op deze planeet. Wat betreft al het overige, dat is in de opvolgende decennia tot nu toe blijven doorleven maar ook wordt het onderhand voor mij tijd om wat zaken definitief af te sluiten en op te ruimen en gaat de foto, de kaart en wat-niet-meer op de brandbult, weg met die Oude Rommel