Als ik m’n Zwoele Franse Troela midden in Beerta rechtsaf de brug over draai zie ik ’t Speulparadies in de zon schitteren. Het is bijna een vooroorlogse aanblik zo als deze speeloase verscholen aan het water ligt.
Links een kleine menagerie met geitjes en meer klein dierenspul, met daarachter en daar bovenuit stekend de vele speelattributen en rechts een knus kleine jachthaven. Ik trek m’n Troela op de parkeerplaats onder de bomen stevig op de handrem en loop dan voorbij de Beerster camperplaats naar de ingang. Ik hoor het geluid van enthousiast spelende kinderen die rennend en dartelend van het ene speeltoestel naar de andere rennen. Je ziet het plezier op hun gezichten hoe ze vol in hun spel in de apparaten klimmen, er op springen en er aan hangen.
Onder de veranda voor het houten speeltuingebouw staan en zitten een paar volwassenen en met een van heb ik een afspraak, de 56-jarige Erik Helweg. Erik, voor zijn beroep actief als bakker in de Stad, bakt er als leidinggevende in dit speelfestijn figuurlijk ook behoorlijk wat van. Samen met zo’n vijfentwintig andere betrokken vrijwilligers staat de Beerster vader van twee kinderen al zo’n 25 jaar belangeloos klaar. Voor hem is het van belang dat de kinderen zonder beperking kunnen genieten en dat het voor elk betaalbaar blijft. Best wel een dingetje zo vertelt hij met een bakje koffie erbij want het is geen subsidietoko en ze moeten zelf hun eigen broek ophouden.
Met het beheer van de jachthaven en de camperplaatsen erbij hebben ze er een beste kluif aan maar het zorgt er ook voor dat het voor iedereen betaalbaar blijft. Kindjes betalen maar 1,50 en mogen hun ouders gratis meenemen en een jaarabonnement kost slechts 15 euro. Niet alleen vanuit Beerta zelf maar ook vanuit de directe omgeving tot zelfs uit Duitsland toe komen ze in ’t Speelparadies genieten. Het vrijwilligersteam steekt graag de armen uit de mouwen en laat de handjes geregeld wapperen, ook als een paar minder slimme buurtkabouters meent er in de toiletgroep een shitzooi van te moeten maken. Zelfs dan is de klus zo geklaard en staan de jeugdige ondeugden prachtig en vol in beeld van de beveiligingscamera’s.
Dit soort onvolwassen ongein hebben ze gelukkig nauwelijks en daar is Erik ook blij mee, die besteedt zijn overige vrije tijd liever aan zijn hobby. Hij verzamelt namelijk alles wat met de plaats Beerta te maken heeft, vooral oude foto’s en heeft daarvoor een eigen FB-pagina voor aangemaakt. Verder heeft vooral de toekomst van ’t Speulparadies zijn aandacht, “stilstand is achteruitgang” is zijn motto en er zijn leuke en positieve ontwikkelingen in het vooruitzicht. Welke dat zijn en hoe dat er allemaal uit gaat zien laat hij nog even in het midden, daar wordt op dit moment nog hard aan gewerkt, maar ik word van harte uitgenodigd om ‘straks & later’ langs te komen en met eigen ogen te kijken hoe het uitgepakt heeft, de nieuwe versie van ’t Speulparadies in Beerta.