“Koffie Kloar? Of hest ’t te drok mit aal de knienekeudels?” vraagt hij. Als ik me omdraai staat Jurrie glimlachend in de deuropening van ’t konijnenverblijf. Hij had al een poosje met aandacht staan te kijken hoe ik de hokken van Mien & Mini stond uit te mesten bleek later.
“Veur die aaltied” antwoord ik en laat de keutels voor wat ze zijn en klompklossend loop ik voor hem uit naar keuken & kovvie. “Leuk dat je weer even aan komt waaien” zeg ik als we even later onder de overkapping aan onze mok met dampende koffie lurken, “wat brengt je deze keer naar de Vogelbuurt? Is er iets bijzonders of gewoon een belangstellend bezoekje?”
Jurrie fietst met regelmaat (en vaak samen met zijn Heddy) door Scheemda en heel het Oldambt, de gemeente waar hij nu een jaar actief is als wethouder met onder andere cultuur en jeugdzorg in zijn portefeuille. Contact met de burgers, dat is iets wat hem het meeste aanspreekt, ‘politiek gaat om mensen’ is ook het motto van zijn partij en meer dan eens laat hij zelf zijn gezicht zien in de karakteristieke volksbuurt waarin ik woon. Deze keer was het de Stationstraat waar hij een oogje op had, in het bijzonder voor de half-verharding onder de bomen die daar kortgeleden was aangebracht en laat me een foto van een van de bomen zien waaronder het aangebracht is.
“Waar ben jij mee bezig, behalve knienekeudels verzamelen? Als je tijd over hebt, je weet het he, voor mensen als jij maken we graag een plaatsje vrij in onze partij” grapt hij en grinnikt om z’n eigen rijmelarij. Ik denk na over zijn woorden en voorstel terwijl ik mijn koffiemok leeglurk.
Nee, dat gaat ‘m nooit lukken, al vaker heeft ie geprobeerd me over te halen om me bij zijn politieke club aan te sluiten maar als Vrijdenker pas ik daarvoor, ik ben lastig te parkeren in welke politieke richting dan ook. Politiek is niets voor mij, neem nou die doorgesnoven Haagse kliek, die liegen en bedriegen en zitten er niet namens de burgers maar behartigen de belangen van het kapitaal, van mij mogen al die regeringspartijen aan het Gronings Gas.
Lokale politiek (b)lijkt iets betrouwbaarder maar ook daar stikt het van de ondemocratische dictatortjes die lichtelijk dictatoriaal hun mini koninkrijkjes bestieren. Vooral nu, met de komende gemeenteraadsverkiezingen in aantocht zie je ze sissen en konkelen om de gunst van de burgers. Met tactische zetten proberen de Haagse Snuivers de door hun veroorzaakte maatschappelijke, economische en sociale schade wat te beperken zodat hun lokale afdelingen nog voldoende stemmen kunnen oogsten, nou.. wat mij betreft worden ze finaal van het toneel geveegd, opzouten met die incapabele gevestigde orde!
Aan landelijke verkiezingen en partijen verleen ik al jaren geen stem & steun meer, mijn stempas laat ik onaangeroerd achter in gesloten envelop op de stapel & op zolder. Bij gemeenteraadsverkiezingen laat ik m’n stem wel horen, maar dan gaat die in de regel naar een lokale partij, zonder politieke voorkeur maar specifiek naar de man of vrouw die ik mijn stem waard vind, iemand die hart voor de burgers heeft en dat ook toont. Uit traditie en protest stemmen op partijen met een links of rechts etiket omdat (o)pa of (o)ma dat uit traditie doet is al jaren nutteloos gebleken….
Jurrie kijkt me met een vragende blik aan terwijl ik stil en peinzend mijn koffie lurkend onder de overkapping mijn overdenksel denk.. “gaat het wel goed? Waar ben je met je gedachten?” – “Weet je Jurrie” .. antwoord ik hem, “ik heb net besloten dat ik – als Groninger – straks op Partij voor het Noorden stem, specifieker nog op JOU stem, ik vind dat jij het goed doet en ik hoop dat je nog vier jaar als wethouder aan de slag kunt in onze mooie gemeente. Enneh.. ojah.. mooie foto hoor van die boom en die halve verharding maar ik ga weer aan de slag bie de knienen als je het niet erg vind .. hokken verder schoonmaken, er liggen nog genog Knienekeudels”.