“Kijk, hier kun je door de verwerkte symboliek het verschil goed zien” zegt Piet “vanuit jouw gezichtspunt bezien ligt links de man en rechts de vrouw. Je kunt dat bijvoorbeeld herkennen in hoe de in een cirkel draaiende slang zijn eigen staart opeet en naar welke kant de vlinder vliegt die je in de cirkel ziet”.
Piet Klooster, de 75-jarige spraakmakende en altijd actieve inwoner uit Midwolda is op het kerkhof het meest in zijn element. “Ik wist dat voorheen ook niet hoor, die kennis heb ik door jou aangereikt gekregen”. Piet en ik, we kennen elkaar al tientallen jaren, hebben ooit voor de zelfde baas gewerkt, toen nog de Gemeente Winschoten. Hij als verpleegkundige bij De Reiderwerf en ik als culinair knutselaar bij De Molenhorn, dat waren nog eens – andere – tijden. Na zijn actieve arbeidsleven dook Piet in het sociaal-maatschappelijk werk, de politiek en organisatie en zat Piet zelfs even op het bestuurlijk en gemeentelijk pluche.
Maar voordat dat zover was stroomde er nog heel wat water door het Winschoterdiep. Als een-van-de (in totaal) acht kwam hij op 23 februari 1948 uit de Oost-Groninger klei omhoog geklauterd in de Erflaan achter het Midwolder Bos. School was voor de spring-in-het-veld van toen niet zo’n succes, zelfs zo dat vaderlief hem op enig moment letterlijk uit de schoolbanken plukte met de mededeling dat hij ‘zien zeun mor mit nam, op school haar e niks meer te zuiken, k zet hom wel aan t timmern’ .. en zo geschiedde. Leutje Piet sloeg in Scheemda zijn slag op de palletafdeling van HOZA en dat deed hij verbazend snel, zelfs zo snel dat directeur Van der Horst hem ooit aanhaalde tijdens een gesprek als de Luky Luke van de fabriek, een flitsende spijkeraar die er sneller dan zijn schaduw op los hamerde.
Maar ja, een van zijn zussen ging richting de verpleging en dat leek Piet ook wel iets, en dat was een perfect passende keus. Als 17-jarige verzette hij zijn koers naar Dennenoord in Zuidlaren, vervolgens naar het ziekenhuis in Enschede om daar zijn opleiding verder te volgen en naar de Randstede in Scheemda en Open Haven in Veendam om zijn route verder te vervolgen. Demente en geestelijk verzwakte ouderen, daar lag zijn hart en passie en in die richting specialiseerde Piet zich dan ook, werd leidinggevende op de mede door hem opgezette afdeling, en kwam toen op uitnodiging van Sjon Sjoers (“een man met visie, echt een vakpareltje!”) als afdelingshoofd aan het werk bij De Reiderwerf in Winschoten om tenslotte als teamleider zijn verpleegkundige carrière te eindigen in Old Wolde.
Al zijn nieuwe en vrijgekomen uren besteedde Piet daarna aan het vakbondswerk, was actief afdelingsvoorzitter van het CNV, politiek actief bij Groen Links om daarna met hart en ziel binnen de PvdA op te komen voor de arbeiders en burger belangen, een partij waaraan hij nog steeds en vol vuur verbonden is. Organiseren en leidinggeven is hem echt op het lijf geschreven, zijn dorpsgenoten kennen hem als betrokken buurtburger, voorzitter van de vereniging Dorpsbelangen, het organiseren van o.a. het Oranjefeest en de laatste jaren is hij veel en vaak te vinden op het lokale kerkhof. De full-time vader en opa geniet nu vooral van zijn kinderen en kleinkinderen en is de laatste jaren – met een 5-tal andere vrijwilligers – vooral actief op het kerkhof. Het onderhoud van de vaak eeuwenoude graven, het bijhouden van het groen, het herstel en opnieuw beletteren van de grafstenen.
Daar, op het kerkhof, gaf ik op zijn uitnodiging tekst en uitleg over oude grafsymboliek, over de afgebeelde en gebruikte tekens en meerlagige duiding ervan. Ondermeer over de slang, de kring, de vlinder, de pop, de 8 en de daarmee overgebrachte boodschap en daarin gebette kennis. Op 3 juni aanstaande geef ik weer gevolg aan zijn uitnodiging en sta ik samen met hem van 10 uur ’s morgens tot 3 uur ’s middags op het kerkhof van Midwolda. Mocht je die dag niets afgesproken hebben of niet weten wat te doen, kom langs, kijk en leer van het verleden. Beter nog, help Piet en zijn team mee, houd het verleden levend, maak er samen wat moois van en geef opgedane kennis door, sta zelf op enig moment op Piet zijn plaats om te laten zien hoe “je door de verwerkte symboliek het verschil goed kunt zien”.