“Nee, ze hebben zich helemaal niet aan hun woord gehouden, oneerlijk is dat, de ellende zou met de uitzetting van die buurman afgelopen zijn, dat was hun belofte, maar die zijn ze niet nagekomen, die hebben ze glashard gebroken”.
Ondanks alle ellende die ze in de afgelopen tijd doorgemaakt heeft blijft ze een glimlach op haar gezicht houden, Trudy Uil. Sinds juli 2014 woont ze met haar beide dochters naar volle tevredenheid in een van de huurwoningen van Acantus in de Vogelbuurt in Scheemda, tot 2019 een nieuwe buurman de hoekwoning naast haar betrok. Toen begon de ellende voor haar, haar dochters en de omringende buren pas goed.
De in Midwolda geboren Trudy kwam na een relatiebreuk van Hengelo terug naar het Oost-Groningse thuisland. Een sociaal bewogen moeder en (buur)vrouw die niet alleen door haar buurtgenoten hogelijk gewaardeerd wordt maar ook in christelijke kringen haar beste beentje voorzet, ze is met recht een aanwinst voor de buurt te noemen.
Sterk betrokken bij de Baptistengemeente in Winschoten is ze actief in de zendingswerkgroep, de kinderopvang en zondagsschool en fungeert ze als wijkoudste. Een vrouw met een ruim en groot hart en niemand die tevergeefs een beroep haar doet. Tot 2019 leefde ze tot tevredenheid en in harmonie in de Vogelbuurt, maar zo ineens veranderde dat.
“Ik heb van alles meegemaakt in dat jaar nadat deze man hier kwam te wonen. De eerste maanden leek het rustig maar toen kwamen de treiterijen, de overlast tot diep in de nacht, de pesterijen, tot het seksueel lastigvallen van mijn jongste dochter en fysieke bedreigingen naar mij toe. Het was nog een jonge vent met aardig wat psychische bagage, die onder leefbegeleiding de woning tijdelijk toegewezen werd en dat ging faliekant fout.
Drank- en drugsgerelateerde ellende, je weet niet wat het is als je het niet zelf meegemaakt hebt. Ikzelf, mijn dochters en de buurt hebben een ellendige tijd achter de rug. Wat we ook ondernamen om uit die uitzichtloze situatie te komen, niets hielp. De wijkagent was kind aan huis en we hadden intensief contact met Chantal, de wijkconsulent van Acantus, maar er veranderde geen sikkepit aan.
Ons geluk was zijn beperkt huurcontract, eind juli 2020 was het voor hem einde oefening, eindelijk rust, we hebben gehuild van geluk!”Om gedoe in de toekomst te voorkomen schoven Trudy en de buren rond de tafel met vertegenwoordigers van Acantus en de wijkagent. Met Chantal Benes en Henriëtte Hutteman werd de afspraak gemaakt dat de nieuwe huurder goed gescreend zou worden.
“Afspraak is Afspraak denk je dan, daar reken je op, maar weet je, je komt er achter dat je gewoon belazerd wordt. Niet alleen ik, maar de directe buurtgenoten zijn niet van de regen in de drup beland, maar we lijken in een storm terecht gekomen te zijn. Het is een komen en gaan van ongure types en wij hebben er maar mee te dealen.”
Deze narcohuurder had bij goede screening vooraf al aan zijn eigen drugsellende gekoppeld kunnen worden. Slecht nagekomen afspraken hebben er toe geleid dat Trudy en directe buren op 2 juni weer opnieuw om tafel moesten. Samen met Janneke Bruins, coördinator meldpunt veiligheid en zorg van de gemeente Oldambt en Chantal van Acantus.
De Bewoners Organisatie Oldambt waarbij een groot deel van alle huurders zich heeft aangemeld is nu ingeschakeld. Niet alleen Trudy maar de hele buurt is er onderhand wel klaar mee. In overleg met voorzitter Daphna Brekveld maakt de buurt zich op om de Vogelbuurt weer terug te brengen in de staat zoals ze was en hoort te zijn, een fijne en betrokken woonbuurt, zeker ook voor Trudy, zij staat niet alleen in de storm.